صادق
نویسه گردانی:
ṢADQ
صادق . [ دِ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمان بن عبداﷲبن محمد بخشی حلبی حنفی خلوتی ، ملقب به صلاح الدین و رئیس فرقه ٔ اخلاصیه ٔ حلب است . مولد وی سال 1133 هَ . ق . وی در کنف پدر و اعمام پرورش یافت و از آنان علم فراگرفت و انتفاع یافت و بر ابوعبدالفتاح محمدبن حسین و ابوالسعادات طه بن مهنا جبرینی و ابوالعدل قاسم و ابومحمد عبدالکریم تلمذ کرده و به سال 1144 به حلب رفت و با رؤسای آن شهر دیدار کرده وبه طریقه ٔ خلوتیان پیوست ، و پس از آنکه ابوعبداﷲ جمال الدین محمدبن احمد بسال 1175 هَ . ق . درگذشت وی بجای او رئیس خلوتیان شد و در تکیه ٔ اخلاصیه نشست . و بسال 1205 هَ . ق . درگذشت . (اعلام النبلاء ج 7 ص 136).
واژه های همانند
۱۰۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
ثادغ . [ دِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از ثَدْغ . شکننده .
عرق ثادق . [ ع ِ ق ِ دِ ] (اِخ ) یکی از دو عرق بصره است . رجوع به عرق ناهق شود.