صئک
نویسه گردانی:
ṢʼK
صئک . [ ص َ ءِ ] (ع ص ) مرد سخت و درشت و توانا. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
واژه های همانند
۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
صیک . [ ص َ ] (ع مص ) بوی خوش گرفتن جامه و اندام . (منتهی الارب ).
مردم آباده به گوشه حیاط یا گوشه اتاق می گویند سیک اتاق بنابرین سیک بمعنای گوشه می باشد .
سیک . (اِ) زردی و علتی باشدکه بر روی غله زار نشیند. (برهان ). همان سواک مرقوم ،یعنی زردی کشت . (فرهنگ رشیدی ) (جهانگیری ). یرقان . زردی که ...
سیک . (ترکی ، اِ) آلت تناسل . (برهان ) (جهانگیری ). اسم قضیب حیوانات است . (فهرست مخزن الادویه ).
سیک . [ س ِ ی َ ](عدد کسری ، اِ مرکب ) ثلث . یک سوم . سه یک : کبک چون طالب علم است و در این نیست شکی مسأله خواند تا بگذرد از شب سیکی . منوچه...
سیک . (اِخ ) قومی از هندوان دارای مذهب وشنو شعبه ای از دین بودایی است . (از فرهنگ فارسی معین ).