صلک
نویسه گردانی:
ṢLK
صلک . [ ص ِ ل َ ] (ع اِ) آنکه اول از پستان گوسپند برآید پیش از فله . (منتهی الارب ).
واژه های همانند
۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
سلک . [ س َ ] (ع مص ) پاسپر کردن جای را. (منتهی الارب ). || درآوردن دست خود را در جیب . (منتهی الارب ). || درآوردن چیزی در چیزی . (المصادر...
سلک . [ س ُ ل َ ] (ع اِ) کبک بچه خواه کبک دری باشد و خواه غیر آن . (برهان ). کبک بچه . (دهار)(جهانگیری ). کبک بچه یا بچه ٔ سنگخوار. (آنندراج...
سلک . [ س ِ / س َ / س ُ ] (اِ) ناودان . (برهان ) (رشیدی ) (آنندراج ). ناودان و ناو مجرای کوچک آب . (ناظم الاطباء). || جویی که دارای آن مقدار...
سلک . [ س ِ ] (ع اِ) ج ِ سِلکَة، رشته و رشته ای که بدان دوزند. (منتهی الارب ). رشته را گویند عموماً و به معنی رشته ٔ مروارید و رشته ٔ سوزن ب...
سلک . [ س ِ ل َ ] (اِ) حبوبات از قبیل : عدس و نخود و ماش و لوبیا و جز آن . (ناظم الاطباء).
سلک /selk/ ۱. رشته‌ای که چیزی به آن بکشند مثل رشتۀ مروارید؛ رشته؛ نخ؛ سیم. ۲. [مجاز] گروه؛ صنف. فرهنگ فارسی عمید
هم سلک . [ هََ س ِ ] (ص مرکب ) همره . هم روش . دو تن که پیرو یک شیوه ٔ زندگی هستند.
سلک لاَّلی . [ س ِ ک ِ ل َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دندان معشوق . (رشیدی ). کنایه از عقد دندان محبوبان . || عقد مروارید. (برهان ). رجوع به ...
سلک دور قمر. [ س ِ ک ِ دَ / دُو رِ ق َ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و روزگار است . || کنایه از شب و روز. (برهان ) (رشیدی ) (آنن...