 
        
            طالب 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ṬALB 
    
							
    
								
        طالب . [ ل ِ] (اِخ ) ابن  عثمان بن  محمد، ابواحمدبن  ابی غالب  الازدی  النحوی  البصری . وی  از ابوبکربن  الانباری  نحو فراگرفت ، و در فنون  عربیت  بارع ، و عارف  به  لغت  بود، در پایان  زندگانی  نابینا شد. ولادت  وی  در 319 و در 396 هَ . ق . در روزگار خلافت  القادر باللّه  درگذشت .(معجم  الادباء ج  4 ص  274). رجوع  به  عنوان  قبل  شود.
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۴۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        طالب خان . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  سراجو بخش  مرکزی  شهرستان  مراغه . در 3هزارگزی  باختر مراغه  و دوهزارگزی  شمال  باختری  شوسه ٔ مراغه  ب...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب  علم . [ ل ِ ب ِ ع ِ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) دانشجو. جویای  دانش . خواستار علم  : کبک  چون  طالب  علم  است  و در این  نیست  شکی مسئله  خواند ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حصن  طالب . [ ح ِ ن ِ ل ِ ] (اِخ ) قلعه ای  مشهور بنزدیکی  حصن  کیفا و اکراد ساکن  آن  «جوبیه » نام  دارند و در 560 هَ . ق . قراارسلان  آنرا فتح  کرد....
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب  بگی . [ ل ِ ب َ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  حومه  بخش  سروستان  شهرستان  شیراز. در ده هزارگزی  جنوب  باختری  سروستان  و هشت هزارگزی  راه  فرعی ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ] (اِخ ) محلی  است  فعلاً ایستگاه  شماره ٔ 32 راه آهن  شمال ، با نام  بهرام ، اما پیشتر طالب آباد خوانده  میشد. بواسطه ٔ نزدیکی  به  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ] (اِخ ) نام  محلی  است  کنار راه  رشت  و بندرانزلی  میان  حسن رود و شالور. در 369000 گزی  تهران .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ] (اِخ ) دهی  است  در دو فرسخ  و نیمی  میانه ٔ جنوب  و مغرب  سروستان  فارس . (فارسنامه ٔ ناصری ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ](اِخ ) دهی  است  جزء دهستان  چهار فریضه  بخش  مرکزی  شهرستان  بندر انزلی  در 7هزارگزی  خاوری  غازیان  کنار راه  شوسه  انزلی  به  رشت...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  حسین آباد بخش  شوش  شهرستان  دزفول . در 10هزارگزی  خاوری  شوش  و یکهزارگزی  جنوب  خاوری  شوسه ٔ اهواز ب...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        طالب آباد. [ ل ِ ] (اِخ ) دهی  است  از دهستان  ناتل  رستاق  بخش  نور شهرستان  آمل . در 15هزارگزی  جنوب  خاوری  سولده . دشت  و معتدل  و مالاریائی  با 5...