عامر
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʽAMR
    
							
    
								
        عامر. [ م ِ ] (اِخ ) ابن  ضُبارة المری . از قائدان  و سواران  بود. مروان بن  محمد برای  جنگ  با شیبان  خارجی  او را نزد خود طلبید و هفت هزار تن  را در اختیار وی  گذاشت  عامر با لشکر مزبور به  پیکار شیبان  رفت  و شیبان  پس  از چندین  نبرد منهزم  شد آنگاه  عامر برای  پیکار باعبداﷲبن  معاویة الطالبی  به  دستور ابن  هبیره  با 50 هزار سوار بجنگ  قحطبةبن  شیب  به  اصفهان  وارد و از لشکران  قحطبه  که  20 هزار تن  بودند شکست  خورد. وی  عاقبت  در سال  131 هَ . ق . به  قتل  رسید. (از الاعلام  زرکلی ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۵۳۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۱ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابراهیم  دمشقی . مشهور به  مالکی . رجوع  به  عمر مالکی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی بکربن  عبدالحق  مرینی . رجوع  به  عمر مرینی  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی بکر (المتوکل  علی اﷲ) بن  یحیی بن  ابراهیم  حفصی ، مکنی  به  ابوحفص . دوازدهمین  پادشاه  بنی حفص  (موحد) در تونس . وی...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی بکر محمدبن  معمر. مشهور به  ابن  طبرزد. رجوع  به  ابن  طبرزد شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی خلیفه ٔ عبدی  محدث . رجوع  به  ابوحفص  (عمربن ...) شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُم َ ] (اِخ ) ابن  ابی زیاد. رجوع  به  عمر ابزاری  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی سلمة. رجوع  به  ابوحفص  (عمربن ...) شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  ابی عمر محمدبن  یوسف بن  یعقوب  بغدادی ، مکنی  به  ابوالحسین . وی  محدث ، لغوی ، نحوی  و محاسب  قرن  سوم  و چهارم  هجری  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  احمد. رجوع  به  ابوحفص  (عمربن ...) شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن  احمد، مکنی  به  ابوحفص  و مشهور به  ابن  شیخ . وی  از اهالی  رأس الجبل  بود (1237 - 1329 هَ .ق ). او را رسائلی  در مسائل...