 
        
            عثمان 
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        ʽṮMAN 
    
							
    
								
        عثمان . [ ع ُ ] (اِخ ) (1180 - 1242 هَ. ق .) ابن  سند النجدی  الوائلی . معروف  به  ابن  سند البصری  ملقب  به  بدرالدین . مورخ ، ادیب  و از نوابغ متأخران  است . اصلش  از عرب  عنیزه  بود. به  نجد متولد و به  بصره  ساکن  شد و به  بغداد درگذشت . از کتب  اوست : الغررفی  وجوه  القرآن ، مطالع السعود بطیب  اخبارالوالی  داود، منظم  الجوهر فی  مدائح  حمیر، نظم  المغنی  اللبیب ، نظم  الورقات  امام الحرمین  و شرح  آن  و سبائک  العسجد فی  اخبار الاحمد. وی  شاعری  مکثر بود. (از اعلام  زرکلی ).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۰۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید 
اینجا کلیک کنید.
                    
										
 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        چراغ  آسمان . [ چ َ / چ ِ غ ِ س ْ / س ِ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) چراغ  آسمانی . کنایه  از آفتاب . (آنندراج ). آفتاب . (ناظم  الاطباء). چراغ  جهانتا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آسمان نوردی . [ س ْ / س ِ مان ْ، ن َ وَ ] (حامص  مرکب ) هواپیمائی . هوانوردی .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        آسمان غرغره . [ غ ُ غ ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آسمان غُرّش . آسمان غُرُنْبه . آسمان غُرّه . تندر. رعد. سختو. بختو. کنور.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        گریه ٔ آسمان . [ گ ِرْ ی َ / ی ِ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) کنایه  از باران  : گرستند از گریه جویی  روان بیاید مگر گریه ٔ آسمان .سعدی  (بوستان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید 
اینجا کلیک کنید.
                    
										
 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حجر آسمان جونی . [ ح َ ج َ رِ ] (ترکیب  وصفی ، اِ مرکب ) نوعی  سنگ  برنگ  آسمانی . (نزهة القلوب  حمداﷲ مستوفی ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        گل  صدبرگ  آسمان . [ گ ُ ل ِ ص َ ب َ گ ِ س ْ / س ِ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) کنایه  از آفتاب  است . (برهان ) (انجمن  آرا) (آنندراج ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        قائم  پنجم  آسمان . [ ءِ م ِ پ َ ج ُ س ِ ] (اِخ ) کنایه  از کوکب  مریخ  است  که  والی  سپهر پنجم  باشد. (برهان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        قایم  پنجم  آسمان . [ ی ِ م ِ پ َ ج ُ س ِ ] (اِخ ) کنایه  از کوکب  مریخ  است  که  والی  سپهر پنجم  باشد. (برهان ).