عرفة
نویسه گردانی:
ʽRF
عرفة. [ ع َ ف َ ] (ع اِ) باد. (منتهی الارب ). ریح . (اقرب الموارد). || ریش کف دست . (منتهی الارب ). || زخمی است که در سپیدی کف دست پدید آید.(از اقرب الموارد). || (اِمص ) اسم است اعتراف را در معنی سؤال . (از منتهی الارب ). سؤال عاقلانه . (ناظم الاطباء). اسم است از «اعتراف » بمعنی استخبار. (از اقرب الموارد). عِرْفة. رجوع به عرفة شود.
واژه های همانند
۲۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
ارفه . [ اَ ف َه ْ ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی ازرَفه و رُفوه . برفاه تر. تن آسان تر. فراخ زندگانی تر.
ارفه ده . [ اَ ف َ دِه ْ ] (اِخ ) ارفه رودبار. از قرای بلوک دوآب بالا، در ناحیه ٔ راست پی مازندران . رجوع بسفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص...
گردنه ٔ عرفه . [ گ َ دَ ن َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) نام گردنه ای است در راه شیراز به جهرم میان برج چنار و بیدک ، واقع در 103500گزی شیراز.
ارفه رودبار. [ اَ ف َ ] (اِخ ) رجوع به ارفه ده شود.
ابراهیم بن عرفه .[ اِ م ِ ن ِ ع َ رَ ف َ ] (اِخ ) رجوع به نفطویه شود.