عطیة

عطیة. [ ع َ طی ی َ ] (اِخ ) ابن صالح بن مرداس ، مکنی به ابوذؤابة و ملقب به اسدالدولة، از بنی کلاب بن عامربن صعصعة. وی از امیران مرداس بشمار می رفت و حلب نیز در تصرف او بود که به سال 454 هَ .ق . بر آنجا دست یافت . و پس از حوادثی شرف الدوله مسلم بن قریش به سال 463 هَ . ق . بر آنجا دست یافت و عطیه به کشور روم رفت و در قسطنطنیه به سال 465 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی از ابن الاثیر و زبدة الحلب ). رجوع به ابوذؤابة شود.