عظم
نویسه گردانی:
ʽẒM
عظم . [ ع َ ] (اِخ ) جمیل بن مصطفی بن محمد حافظبن عبداﷲ، ملقب به عظم . از ادیبان دمشق و از اعضای المجمع العلمی العربی بود. وی به سال 1290 هَ . ق . در اسلامبول متولد شد و در پنج سالگی پدر خود را از دست داد و با خانواده ٔ خود به دمشق آمد و زبان فارسی و ترکی را آموخت . او خطی زیبا داشت و نوشته های نظم و نثر او نیکو بود و مدتی روزنامه نگاری می کرد. عظم به سال 1352 هَ . ق . در دمشق درگذشت . از جمله آثاراوست : تفریج الشدة فی تشطیر البردة. عثمان باشا الغازی . اتحاف الحبیب باوصاف الطیب ، و غیره . (از الاعلام زرکلی به نقل از دلیل الاعارب و مخطوطات الظاهریة).
واژه های همانند
۵۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
عزم . [ ع ِ ] (ع اِ) ام العزم ؛ کون و اِست . (ناظم الاطباء). اِست . (اقرب الموارد). عزمة. ام عزمة. و رجوع به عزمة و ام عزمة شود.
عزم . [ ع ُ ] (ع مص ) عَزم (در تمام معانی ). رجوع به عَزم شود.
عزم . [ ع ُ زَ ] (ع اِ) ج ِ عُزمة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عزمة شود.
عزم . [ ع ُ زُ ] (ع اِ) ج ِ عَزم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به عَزم شود.
عضم . [ ع َ] (ع اِ) قبضه ٔ کمان . (منتهی الارب ). مقبض قوس . (اقرب الموارد). ج ، عِضام . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سرآماج و بیل گندم پا...
عضم . [ ع ُ ] (ع اِ) ج ِ عَضم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عَضم شود.
عازم . [ زِ ] (ع ص ) آهنگ کننده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کوشش کننده . (ناظم الاطباء). کسی که اراده ٔ حتمی به انجام کاری کند. (فرهنگ ...
آزم . [ زِ ] (ع اِ) ناب . نیش (دندان ). || (ص ) پرهیزکننده . محتمی . ج ، اُزَّم ، اُزُم .
اذم . [ اَ ذَ ] (اِ) آنکه پژول پنهان شده باشد یا وارن از بسیاری گوشت ۞ .
ازم . [ اَ ] (اِ) فرزند. (برهان ) (جهانگیری ). ولد.