فریب
نویسه گردانی:
FRYB
فریب . [ ف ِ ] (اِخ ) عبدالغفار اصفهانی . طبیب فرزند فتحعلی خوشنویس اصفهانی . ادیب بوده و در بیشتر علوم و فضایل دستی داشت و درطب نیز ماهر بود. رساله ای در بیماری وبا نوشت و منظومه ای نیز در تشریح به پارسی دارد. چون خط نستعلیق را نیک می نوشت در شعر به «خطاط» تخلص میکرد. (از مجمعالفصحای رضاقلی ه-دای__ت چ سنگی تهران ج 2 ص 390).
واژه های همانند
۳۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۲ ثانیه
مردم فریب . [ م َ دُ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب )فریبنده مردم . فریبگر. مکار. فتان . فریب دهنده . گمراه کننده . مموه . مدلّس . فریبکار. حیله گر : بیامد ی...
ملوک فریب . [ م ُ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) ملوک فریبنده . آنکه پادشاهان را فریفته ٔ خود کند. مفتون کننده ٔ شاهان : گل صدبرگ و مشک و عنبر و سیب یا...
شبان فریب . [ ش ُ / ش َ ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ شبان . از راه برنده ٔ چوپان . || (اِ مرکب ) نام مرغی است کوچک شبیه به باشه و بعضی گویند...
فریب سازی . [ ف ِ / ف َ ] (حامص مرکب ) حیله گری . غدر. غداری . تلبیس . تزویر. (از ناظم الاطباء).
مانی فریب . [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) که مانی را بفریبد. به مجاز، آنچه بسیار ماهرانه و هنرمندانه ساخته شده باشد : برآورد کلکی به آیین و زیب...
فریب آمیز. [ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده . فریبا. دلفریب . خاطرفریب : ساقی فریب آمیز بین مطرب نشاطانگیز بین بازار می زآن تیز بین مرسوم جان...
بوسه فریب . [ س َ/ س ِ ف َ ] (نف مرکب ) کسی که بطور مکر و حیله بوسه میکند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). || از صفات دهان و لب محبوب...
توبه فریب . [ ت َ / تُو ب َ / ب ِ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) آنکه توبه کرده را فریب دهد و او را به شکستن توبه ترغیب نماید. فریب دهنده ٔ تائب . تشو...
دشمن فریب . [ دُم َ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ دشمن : از آن چرب و شیرین رها کرد حرب که دشمن فریبست شیرین و چرب .نظامی .
زبان فریب . [ زَ ف ِ / ف َ ] (نف مرکب ) دروغگو و فریبنده . زبان فریفته . (ناظم الاطباء). دروغگو باشد. (آنندراج ).