فله

فله . [ ف َل ْ ل َ / ل ِ / ف َ ل َ / ل ِ / ف ُل ْ ل َ / ل ِ / ف ُ ل َ / ل ِ ] (اِ) شیر اول حیوان نوزاییده که چون بر آتش نهند منجمد شود و مایه ٔ پنیر گردد. آغوز. لبا. (فرهنگ فارسی معین ). زهک . لبا. آغوز. گورماست . ماک . (یادداشت مؤلف ) : کنیزک با طبق فله بردست نهاده ، سرگشاده زیر منظره ٔ مهدی بگذشت ، مهدی فرونگرست ، فله بدید آرزوش کرد. (ترجمه ٔ تاریخ طبری ).
نوآیین مطربان داریم و بربطهای کوبنده
مساعد ساقیان داریم و ساعدهای چون فله .

منوچهری .

|| پنیر تازه ٔ نیک . (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نسخه ٔ نخجوانی ).