محبی
نویسه گردانی:
MḤBY
محبی . [ م ُ ح ِب ْ بی ] (اِخ ) (1061 - 1145 هَ . ق .) محمد امین بن فضل اﷲبن محب اﷲبن محمد محبی حموی الاصل دمشقی ، مورخ محقق و ادیب . او راست : خلاصةالاثر فی اعیان القرن الحادی عشر، نفحةالریحانة و رشحة طلی الحافة که بر منوال ریحانةالالباء خفاجی رفته است ، قصدالسبیل بما فی اللغة من الدخیل ، الامثال ، دیوان شعر. (از الاعلام زرکلی چ 1 ج 3 ص 886).
واژه های همانند
۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
محبی . [ م ُ ح ِب ب ] (اِخ ) تخلص شعری سلطان سلیمان بن سلطان سلیم عثمانی . او راست دیوانی به ترکی که احمدبن عبداﷲ نوری فراهم کرده است ....
محبی . [ م ُ ح ِب ب ] (اِخ ) مولانا محبی بروجردی ، مردی فقیر و خوش طبع است و این مطلع از اوست :به طبیب من که گوید مرض نهانیم راکه به عرض ...
فهیمه محبی (زاده ۱۳۰۹ - درگذشت: ۴ بهمن ۱۳۸۸ تهران) همسر رضا محبی از موسسان هوانیروز پیش از انقلاب ایران بود. وی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۸ مدیر دانشنامهٔ تشی...
فهیمه محبی (زاده ۱۳۰۹ - درگذشت: ۴ بهمن ۱۳۸۸ تهران) همسر رضا محبی از موسسان هوانیروز پیش از انقلاب ایران بود. وی از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۸۸ مدیر دانشنامهٔ تشی...