مسعود
نویسه گردانی:
MSʽWD
مسعود. [ م َ ] (اِخ ) ابن علی بن احمدبن عباس صوانی بیهقی ، مکنی به ابوالمحاسن و ملقب به فخرالزمان . ادیب و مفسر و شاعر قرن ششم هجری و متوفی به سال 544 هَ .ق . او راست : تفسیر القرآن . شرح الحماسة. صیقل الالباب ، در اصول . التذکرة، در چهار جلد. التنقیح ، در اصول فقه . نفثة المصدور. التوابع و اللوامع، دراصول . (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 113 و از کشف الظنون ).
واژه های همانند
۷۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۶ ثانیه
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
ابراهیم بن مسعود غزنوی . [ اِ م ِ ن ِ م َ دِ غ َ ن َ ] (اِخ ) رجوع به ابراهیم غزنوی شود.
محمد ابن مسعود عیاشی سمرقندی (متوفای ۳۲۰ هق)، مفسر، ادیب و محدث شیعی است. وی صاحب تفسیر عیاشی است. معرفی نام کامل وی محمد ابن مسعود بن عیاشی عراقی کوف...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.