مطو

مطو. [ م َ / م ِطْوْ ] (ع اِ) شاخ خرد که دو پاره کرده ، کشت پراکنده و سرشاخ خرمای پراکنده را بندند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد). شاخه ٔ خرد که دوپاره کرده کشت پراکنده را و سرشاخه ٔ پراکنده ٔ خرما را بدان بندند. (ناظم الاطباء). || خوشه ٔ خرما. ج ، مِطاء، اَمطاء، مَطی ّ. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).