منوچهر
نویسه گردانی:
MNWCHR
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن ترکانشاه ، ملقب به ابوالفضل ابن ابی الوفاء. وی اهل بغداد است و مردی نویسنده ، فاضل ، ادیب و تیزهوش بود. از ابابکر حلوانی استماع کرده و مقامات را از شخص مؤلف آن «حریری » شنیده است . و از وی ابوالفتوح بن خضروی و ابن اخضر و غیره حدیث روایت کرده اند. وی به سال 575 هَ . ق . درگذشته است . (از معجم الادباء ج 7 چ مصر ص 193).
واژه های همانند
۹ مورد، زمان جستجو: ۱.۰۲ ثانیه
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (ص مرکب ) بهشت روی ، چه منو مخفف مینو است که بهشت باشد و چهره به معنی روی . و به معنی علوی ذات ، چه منو به معنی علو...
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) در اوستا منوش چیتهر ۞ (فرهنگ ایران باستان ). منوش چیتر ۞ یا منوچیتر ۞ . (ایران در زمان ساسانیان چ مکری ص 104...
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن ابوالسوار، از پادشاهان مشهور سلسله ٔ شدادیان گنجه (457-؟). رجوع به تاریخ ادبیات ایران صفا ج 2 ص 45 شود.
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن افرویدن یا منوچهر ثانی که معروفترین شروانشاهان است . او علاوه بر لقب شروانشاه عنوان خاقان کبیر یا خاقان اکب...
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن شاوور شدادی ، از سلسله ٔ شدادیان و ملقب به شجاع الدوله است . او از جانب پدر به سال 456 مشاور نیابت حکومت آنی ...
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن فریبرز، از امرای شروانشاهیان است که در اوائل قرن ششم هجری قمری بعد از فریبرز به سلطنت رسید. رجوع به تاریخ...
منوچهر. [ م َ چ ِ ] (اِخ ) ابن قابوس بن وشمگیر، ملقب به فلک المعالی و مکنی به ابی منصور، پنجمین خاندان آل زیار است که از 403 الی 420 هَ . ...
منوچهر میکده (زاده ۱۵ اسفند ۱۳۱۵ در تبریز) نوازنده و ترانهسرای ایرانی است. طبع او در شعر و ترانه سرایی نیز در آثار خوانندگان بنامی چون محمد نوری نیز ...
منوچهر شست کله . [م َ چ ِ رِ ش َ ک ُ ل َه ْ ] (اِخ ) رجوع به شصت کله شود.