موسع. [ س ِ ]
۞ (ع ص ) نعت فاعلی از ایساع به معنی بادسترس و توانگر. ج ، موسعون
: «و السماءبنیناها بأید و اًنا لموسِعون » (قرآن
47/51)؛ ای اغنیاء قادرون . (منتهی الارب )... و متعوهن علی الموسعقدره ... (قرآن
236/2). توانگر و قادر و توانا و قوی . (از ناظم الاطباء). بادسترس و توانگر. (آنندراج ).