ول . [ وِ ]
۞ (اِ) شکوفه عموماً و شکوفه ٔ انگور خصوصاً، و آن را به عربی فقاع الکرم خوانند. (برهان ) (از آنندراج ). || گل . (انجمن آرا از مجمع الفرس ) (آنندراج ). وُل در لهجه ها به معنی گل آمده
: مسلسل زلف بر رو ریته [ ریخته ] دیری [ داری ]
ول [ گل ] و سنبل به هم آمیته [ آمیخته ] دیری
پریشان چون کری [ کنی ] آن تار زلفان
به هر تاری دلی آویته [ آویخته ] دیری .
باباطاهر عریان (از حاشیه ٔ برهان قاطع از فرهنگ نظام ).
و به معنی شکوفه نیز فرع همین معنی است . || در تداول لهجه های جنوبی کنایه از معشوق است
: ول من شهربانو نام داره
به دستش شاخه ٔ بادام داره .
؟