هشر
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        HŠR
    
							
    
								
        هشر. [ هََ ] (ع  اِمص ) سبکی  چیزی  و تنکی  آن .  ||  (مص ) همه ٔ شیر پستان ناقه  را دوشیدن . (منتهی  الارب ) (از اقرب  الموارد).
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ] (ع  مص ) برانگیختن . بعث . ابعاث . اقامة.  ||  گرد کردن . (مهذب  الاسماء) (تاج  المصادر بیهقی ). جمع آوردن . گرد کردن ، چنانکه  مردم  را ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ] (ع  ص ، اِ) گوش  لطیف  و باریک . (واحد و تثنیه  و جمع در آن  یکسان  است ). (آنندراج ).  ||  پر لطیف  که  بر تیر نهند.  ||  سنان  حشر؛ سنا...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ش َ ] (ع  اِ) چریک . سپاه  بی نظم . باشی  پوزوق  (ترکی ). چته . سرآزاد. مقابل  اجری خوار. لشکرنامنظم . سپاهی  داوطلب  مقابل  لشکر. سپه  : ش...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح ُ ] (ع  اِ) سبوس .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ش ِ ] (ع  اِ) خیک  میانه  و ریمناک .(یادداشت  مؤلف ). خیک  شیر ریمناک . (ناظم  الاطباء).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر.[ ح ُ ش ُ ] (ع  اِ) لغیة. (منتهی  الارب ). لعیعه ٔ نان  ارزن . رجوع  به  نان  ارزن  شود.  ||  ج ِ حَشر.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ] (اِخ ) نام  کوهی  کوچک  از دیار بنی سلیم  نزدیک  اشفیان . (معجم  البلدان ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        حشر. [ ح َ ] (اِخ ) نام  سوره ٔ پنجاه ونهم  قرآن  دارای  24 آیه  و مدینی  است . و آغاز میشود به  [ سبح  لِلّه  مافی السموات  ] و پس  از مجادله  و پیش ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        روز حشر. [ زِ ح َ ] (ترکیب  اضافی ، اِ مرکب ) روز قیامت . روز رستاخیز : هرچه  بر الفاظ خلق  مدحت  رفته ست یا برود تا بروز حشر تو آنی . رودکی .بروز حشر...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        صبح حشر. [ ص ُ ح ِ ح َ ] (اِخ ) بامداد قیامت . صبح  قیامت . صبح  جزا. و رجوع  به  صبح  جزا و صبح  محشر شود.