انتحاری

انتحار از نحر گرفته شده:
نحر. [ ن َ ] (ع اِ) پیش سینه ، و جای گردن بند. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بالای سینه ، و گفته اند محل گردن بند. (از اقرب الموارد). برِ سینه . (فرهنگ خطی ). حصه ٔ بالای سینه ٔ جاندار. (فرهنگ نظام ).سینه . (زمخشری ) (دستوراللغة). مذکر آید. (منتهی الارب ). جای قلاده از سینه . (یادداشت مؤلف ). آنجا که گردن بند بر او بود از سینه . (از مهذب الاسما). ج ، نحور. || نحر النهار؛ اول ِ روز. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). نحر الشهر؛ اول ِ ماه . (از منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج نحائر، نواحر. || (مص ) شتر کشتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ترجمان علامه ٔجرجانی ) (غیاث اللغات ) (تاج المصادر بیهقی ). اشتر کشتن . (دهار). قربانی کردن ستور را. (از ناظم الاطباء). کشتن شتر با نیزه زدن بر بالای سینه اش ، با لفظ کردن گفته می شود. (فرهنگ نظام ). شتر قربان کردن . تضحیة. کشتن شتر با فروبردن نیزه به گلوگاه وی :
فکندم رحال و زمام جنیبت
و الهمت بالنحر و النحر واجب .
حسن متکلم .
|| خونریز. قربانی . (یادداشت مؤلف ).
- عیدالنحر ؛ یوم النحر. (ناظم الاطباء). روز گوسفندکشان . روز قربان . عید قربان . عید اضحی .
- یوم النحر ؛ عید گوسفندکشان . (مهذب الاسما). روز دهم ذی الحجة. (منتهی الارب ).
|| بر پیش سینه ٔ کسی رسیدن و درآمدن در آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مقابل شدن با کسی . (از اقرب الموارد): قعد فی نحر فلان ؛ قابَله . (اقرب الموارد). || روباروی شدن دو خانه . (منتهی الارب ) ۞ (آنندراج ) (از اقرب الموارد): نحر الدار بالدار؛ روباروی شدآن خانه با این خانه . (ناظم الاطباء). || سینه کشان ایستادن [ در نماز ]، یا دست راست بر دست چپ نهادن ، یا سینه مقابل قبله کرده ایستادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). یا دستها را مقابل پیش سینه بلند کرده ایستادن . (ناظم الاطباء). دست راست بر دست چپ نهادن در نماز. (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || بریدن سینه . (منتهی الارب )(آنندراج ). || بر سینه زدن . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ترجمان علامه ٔ جرجانی ). || نیزه زدن بر پیش سینه ٔ شتر. (ناظم الاطباء). نیزه زدن بر گلوگاه شتر. (اقرب الموارد). || خواندن نماز را در اول وقت آن . (از اقرب الموارد). || (اصطلاح عروض ) انداختن هردو سبب و تاء «مفعولات ُ» که «لا» بماند «فع» به جایش نهند، و رکنی که در آن نحر واقع شود منحور نامند. (فرهنگ نظام ). نزد عروضیان عبارت است از انداختن هر دو سبب و تاء «مفعولات ُ»، پس «لا» بماند به جای آن «فع» نهند که دو حرف اول میزان است ، و بعضی به جای سبب خفیف که از رکنی باقی ماند «فل » نهند، چرا که دو حرف میزان است و «فل » در کلام عرب بمعنی فلان می آید و «فع» مستعمل نیست ، و آن رکن را که در آن نحر واقع شده منحور گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون از عروض سیفی ).

حمله انتحاری: نوعی خودقربانی عقیدتی به قصد دیگرکشی و صدمه زدن به غیر (دشمن) است. در این نوع از خودکشی فرد دست به طراحی و اجرای یک برنامه تخریبی می‌زند که طی آن خود را وسیله آسیب زدن به دشمن قرار می دهد و از بین می برد. این شکل خودقربانی را می‌توان نوعی حمله منفعلانه به دشمن دانست.

حمله انتحاری از دیگر انواع خودکشی بسیار متفاوت است. اگر خودکشی را به طوری که بیشتر دیده‌ایم و می‌شناسیم، اقدامی برای گریز از پوچی یا فرار از استمرار روزمرگی و بی‌هدفی بدانیم، عامل حمله انتحاری دارای هدفی است. وی برای هدف‌ اش دست به طراحی برنامه‌ای می‌زند که منجر به مرگ خودش و دیگران می‌شود. اگر مستقل از ارزش‌گذاری و برداشت‌های طرفین ماجرا، به این حرکت نگاه کنیم هدف فرد پیش از این‌که بخواهد خود را از بین ببرد و یا به پوچی رسیده باشد، هدفی بزرگ‌تر است که حاضر است خود را برای آن فدا کند.

حمله انتحاری در طول تاریخ بسیار کم به وقوع پیوسته که به عنوان نمونه می‌توان از حادثه پرل هاربر نام برد. امروزه این اقدام بسیار شایع شده و بیشتر رخ می‌دهد. بزرگ‌ترین نمونه امروزی آن را حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آمریکا می خوانند، که طی آن ۱۹ حمله‌گر انتحاری کنترل چهار فروند هواپیمای مسافربری را در اختیار گرفتند و آن‌ها را به برج‌های دو قلوی مرکز تجارت جهانی نیویورک و ساختمان وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) کوبیدند و جان ۲۹۷۳ نفر را گرفتند.
حمله انتحاری مترو لندن، حملات انتحاری فلسطینی‌ها علیه اسرائیلی‌ها و برخی حملات نیروی مقاومت عراق ضد ارتش آمریکا را می‌توان به عنوان نمونه‌های دیگر حملات انتحاری نام برد.
حملات انتحاری را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: حمله انتحاری با هدف حمله انتحاری بی هدف. هر دو شکل حمله انتحاری در یک بستر شهری به وقوع می‌پیوندد. نوع با هدف به قصد آسیب زدن به فرد یا افرادی معین به انجام می‌رسد و ممکن است افراد دیگر حاضر در محل نیز کشته شوند یا آسیب ببینند. نوع بی هدف برای نا امن کردن فضای اجتماعی و سیاسی مورد نظر و برانگیختن ترس و وحشت عمومی طراحی می‌شود. در اقدام انتحاری، به دلیل وقوع حادثه در یک بستر شهری احتمال زیادی وجود دارد که هر فرد بی‌گناهی کشته یا زخمی شوند.

امروزه حملات انتحاری از خطرناک‌ترین اقدامات تخریبی به حساب می‌آید و موجب ترس تمامی دولت‌ها و ملت‌ها شده‌است. دلیل این ترس همگانی دشواری بی‌نظیرکنترل آن است. زیرا فردی که خود را آماده مرگ کرده‌است دیگر ترسی از چیزی به خود راه نمی‌دهد و غیرقابل مهار به نظر می‌رسد.
شکل های حملات انتحاری در افغانستان
حمله انتحاری در عاشورا در شهر کابل (آذر 1390) که از خود ۴۸ کشته و ۱۰۰ زخمی بجا گذاشت
منفردانه: در این گونه حملات یک شخص برای از بین بردن اهداف تربیت می‌شود. کلید کنترل را دست میگیرد و حمله انتحاری انجام میدهد. این حملات در میان جمعیت چون مسجد، بازار خرید و فروش، جشن عروسی و مراسم های مذهبی صورت می‌گیرد و قصد آن تنها کشتن مردم است. در این نوع حمله سه نفر حضور دارند که یکی آن فردی است که حمله را انجام میدهد و دو نفر دیگر فرد حمله کننده را زیر نظر دارند.
کشتن افراد سیاسی ماهرترین افراد به این منظور تربیت می شوند و به بهانه و اشکال مختلف خودرا به شخص رسانیده آنرا از بین می‌برند. مانند کشتن احمد شاه مسعود، جنرال داود، برهان الدین ربانی وغیره
داخل شدن مستقیم ساختمان یا منطقه مربوطه: در این نوع حمله انتحاری شخص یا اشخاص معمولاً سوار بر یک وسیله نقلیه ناگهان وارد محل و منطقه ای می شوند و نسبت به انفجار و حمله انتحاری اقدام میکنند.این گونه انتحاری از انواع دیگر بیشتر رخ میدهد. مثلاً حمله به سفارت امریکا، انگلیس، زندان قندهار و...
توسط کنترل از راه دور : این روش انتحاری در نزدیکی مناطق نظامی و دفاتر دولتی و منازل صورت می‌گیرد. به طوری که مواد انفجاری در بدن شخص، حیوانات، وسایل حمل و نقل جا داده می‌شود. سپس در نزدیکی هدف توسط کنترل از راه دور منفجر می شود. بیشتر راننده گان توسط خودرو آنها انفجار رخ میدهد از وجود مواد منفجره خبر نداشته اند. از حیواناتی نظیر خر و همچنین معتادان نیز استفاده زیادی می شود. در برخی موارد دیده شده با بیهوش کردن افراد معمولی و سپس جاسازی مواد منفجره در آنها قصد ایجاد حمله انتحاری دارند.