چهار دولی

واژگانی مانند "چهار دْولْی"، "چهاردْولْی"، "چاردْولْی" و "چردْولْی" یک واژه هستند که در گویشهای محلی قدری دگریافتگی پیدا کرده است و همگی آنها دارای یک معنی هستند. این واژه از دو واژه "چهار" (چر، چار) و "دْولْی" ساخته شده است : دْولْ = دال (زبان پهلوی ساسانی)، دره (فارسی کنونی) ـ که معنی ریشه ای آنها "چار دره" و یا "چار ده" است. "چهاردْولْی"، "چاردْولْی" و "چردْولْی" نامهایی هستند که به "چهار دره" یا " چهار ده" یا چهار رود" که در دامنۀ کوهها قرار داشته اند گفته می شده است. همینطور مردمی هم که در این سرزمینها میزیسته اند خود را "چهار دْولْی" مینامیدند. مراجعه شود به سرزمین "چهاردْولْی" که در مراغه، سنندج و اسدآباد قرار دارند.