۲۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۹ ثانیه
ادهم . [ اَ هََ ] (ع ص ، اِ) سیاه . (منتهی الارب ). تیره گون : غره ٔ بامداد بر صفحه ٔ ادهم ظلام پیدا گشت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 31).رو سفید ...
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ )شاعری ایرانی از مردم کاشان . وی اکثر عمر خویش به بغداد گذرانیده است و صاحب قاموس الاعلام ترکی گوید بتاریخ وفات و...
ادهم . [ اَ هََ ] (ع اِ) از اعلام اسب . || (اِخ ) نام اسب بنی بجیربن عبّاد. || نام اسب عنترةبن شدّاد عَبْسی . || نام اسپ معاویةبن مرد...
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ ) ابن حَظَرَه ٔ لحمی . صحابی است .
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ ) ابن ضرار الضبی . رجوع به عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 6 ص 44 شود.
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ ) ابن طریف السدوسی مکنی به ابی بشر. تابعی است .
ادهم . [اَ هََ ] (اِخ ) ابن عمرو. رجوع به عقدالفرید چ محمدسعید العریان ج 3، و رجوع به فهرست همین جلد شود.
ادهم . [ اَ هََ ](اِخ ) ابن محرّزبن اَخشن ، شاعر فارسی . تابعی است .
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ ) ابن منصوربن زید بلخی . پدر سلطان ابراهیم که پادشاهی بلخ ترک داده درویشی اختیار کرده بود و قصه ٔ آن مشهور است . (مو...
ادهم . [ اَ هََ ] (اِخ ) عنبری یا عبدی . ابوعبیداﷲ المرزبانی در الموشح از او روایت دارد. رجوع به الموشح چ مصر ج 1 ص 130 و 227 شود.