مشغول الضمه

توضیح کامل: مشغول الذمه به چه معناست؟ مشغول الذمه با تلفظ مشغول الذِّمه (mašqulozzemme) به معنای کسی است که دینی بر عهده او گذاشته شده یا کسی که تعهدی به او اختصاص یافته است. مدیون. کسی که تعهد خود را به جای نیاورده و دین خود را نپرداخته باشد؛ که ذمه وی مشغول باشد. کسی که دینی بر عهده دارد. مشغول الذمه مقابل واژه بریءالذمة (آنکه تعهدی یا دینی بر عهده ندارد) است. واژه عربی «مشغول» اسم مفعول از «شغل» است که یکی از معانی آن پرداختن به چیزی یا اختصاص دادن چیزی به چیز دیگر است. «ذمه» هم به معنی تعهد و پیمان است. بنابراین «مشغول الذمه» یعنی کسی که تعهدی به او اختصاص یافته است، یا به عبارت دیگر متعهد و پای بند چیزی شده است. مشغول الذمه پرسش: چرا مشمول الذمه صحیح نیست؟ زیرا منظور این نبوده که تعهدی شامل حال شخص شده است (گرچه امروزه ما گرایش داریم که آن را چنین تفسیر و تعبیر کنیم!) بلکه منظور این است که تعهدی به شخص اختصاص یافته است. بنابراین مشغول الذمه صحیح است و مشمول الذمه ، مشمول الضمه ، مشمول الزمه ، مشغول الضمه ، مشغول الزمه ، مشمول ذمه ، مشمول ضمه ، مشمول زمه ، مشغول ضمه ، مشغول زمه