حمل
نویسه گردانی:
ḤML
این واژه اربی است و پارسی آن اینهاست:
فَرز farz (اوستایی: فْرَزا)
آهرَن ãhran (سنسکریت: آهَرَنَ)
آپوریش puriŝã (پهلوی: آپوریشْن)
اودوَن udvan (سنسکریت: اودوَهَنَ)
واژه های همانند
۲۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۳ ثانیه
حمل . [ ح َ ] (ع مص ) باردار شدن زن . (منتهی الارب ). حامله شدن . (اقرب الموارد). حامل و حامله ، نعت است از آن . (منتهی الارب ). || بار آور...
حمل . [ ح َ م َ ] (ع اِ) بره . (منتهی الارب ). خروف . (اقرب الموارد). || بره ٔ چند ماهه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، حُملان . (اقرب ال...
حمل . [ ح ِ] (ع اِ) بار سر و پشت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). آنچه حمل میشود. ج ، اَحمال ، حمولة. || واحدِ حمول . هودج ها یا شتری که بر آ...
حمل . [ ح ُ م ُ ] (ع اِ) ج ِ حمال به معنی حمالة. (منتهی الارب ). رجوع به حمال و حمالة شود. || ج ِ حَمال به معنی دیه و تاوان . (از اقرب ...
حمل . [ح َ م َ ] (اِخ ) لقب حضرت مسیح . (از اقرب الموارد).
حمل . [ ح َ ] (اِخ ) ابن سعدانه ٔ کلبی . یکی از صحابه است از طرف قوم خویش بحضورحضرت رسالت پناه فرستاده شده بود. بعدها در معیت خالدبن ولید...
حمل . [ ح َ ] (اِخ ) ابن مالک بن نابغة الهذلی ، مکنی به ابونضلة. یکی از اصحاب کرام است و پاره ای احادیث شریفه را روایت نموده است .
حمل /haml/ ۱. بار برداشتن؛ چیزی بر دوش گرفتن. ۲. بار از جایی به جایی بردن. ۳. (اسم) بار. ۴. (اسم) بار درخت. ۵. (اسم) جنین. فرهنگ فارسی عمید. /////////...
حمل دار. [ ح َ ] (نف مرکب ) ج ، حمل داران : حمل داران درآمدند بکارحمل بر حمل ساختند نثار. نظامی .|| در تداول ، حمل دار و حمله دار؛ رئیس کاروان ...
بُرج حَمَل. نام اولین بخش یا بُرج دائرة البروج * است که مطابق می باشد با اولین ماهِ گاه شماری رسمی کشور افغانستان و همچنین گاه شماری بُرجیِ ایران. بُ...