آمیتیس
نویسه گردانی:
ʼAMYTYS
آمیتیس در زبان پارسی باستان به معنی گل سرخ است.
آمیتیس، دختر هووخشتره شاه ماد بود. هووخشتره برای استوارسازی اتحاد خود با نَبوپَلَّسَر شاه بابـل دختر خود آمیتیس را به همسری پسر نبوپلسر یعنی بختالنصر دوم در آورد. آمیتیس از زندگی در جلگه میانرودان دلگیر شد و برای کوههای بلند میهنش دلتنگی بسیار کرد. از این رو بُختالنصر دوم به عنوان هدیه برای همسرش دستور ساختن باغهای معلق بابل را داد تا بلندای دیوارهای آن برای آمیتیس حکم کوهساران را داشته باشد.
همچنین نام همسر دوم کوروش بزرگ (سوم) و نام دختر داریوش بزرگ (یکم) از همسر دوم، آمیتیس است.
لازم به ذکر است که آمیتیس نام یک سنگ نیمه جواهر از خانواده کوارتز است که بسیار زیبا و به رنگ بنفش می باشد.
بخشی از زبانشناسان آمیتیس را تلفظ یونانی از نام پارسی باستانِ اومَتی میدانند. اومتی برابر پارسی واژهٔ اوستایی هومئیتی (humaiti) و به معنی «دارندهٔ اندیشهٔ نیک» است.
واژه های همانند
۲ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه