میا
نویسه گردانی:
MYA
میا. (ا)، (زبان مازنی)، ابر.
بهار وائه پیغومِ پِه انی
هلی اسبه جِمه رِ دوجنی
بهار گله‌ی بچا بچایی
میا گیرنه مه دل ته بی‌صدایی
خل توم گوم بیمه ، مه ویشه تِئی
نوج بزه پیتومه ، مه ریشه تِئی
برو بی ته سو آ صفا ندارنه
این شعر از سامانه تبرستان ۴t آورده شده و نام شاعر یاد نشده است.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۵ ثانیه
میع. [ م َ ] (ع مص ) روان شدن چیزی بر روی زمین و به آرامی پهن گردیدن . (ناظم الاطباء). روان و تنک گردیدن چیزی بر زمین چون روغن و مسکه ...