خوانش

اشتباه است

چرا چرت و پرت نوشته؟

معنی سوم رو کی اضافه کرده؟:)))) بیچاره عالیه

یادم رفت بگم. معنی اول هم اشتباهه.

من که نفهمیدم اخرش راستی معنی اول هم اشتباه نوشته

واژه بسیار خوبی است و در فارسی کنونی به دو معنی به کار می رود، هم در نوشتن و هم در گفتن. این نگاه سنتی به زبان، تنها به فقر و الکنی آن ختم میشود. زبان پارسی، زبانی «وندی» است و امکان ساختن چند میلیون واژه ی بسیط را فراهم میکند: با حذف علامت مصدری و اضافه کردن «ش» اسم و اسم مصدر می سازیم. مالیدن/ مالش کاهیدن/کاهش زاییدن/ زایش باریدن/ بارش راندن/ رانش ساییدن/ سایش ... و اصلاً هم مهم نیست که از فعل لازم گرفته شد یا متعدی، علامت مصدری «دن» است یا «یدن» یا ... گاهی «ش» در پی ریشه ی فعل می آید... گاهی در این مسیر بعضی از حروف به مقتضای تلفظ تغییر میکنند اسم ها و اسم مصدرهایی بسیاری داریم که هر روزه استفاده میکنیم ولی افعال بسیط آنها فراموش شده اند، و نه تنها در مورد پسوند «ش»، 1) خواندن به جای واژه ی بدترکیبِ «قرائت» 2) برداشت، استنباط، درک. تأویل، تفسیر در ضمن در فرهنگ معتبر «سخن»، مدخل «خوانش» در جلد چهارم، صفحه 2858 درج شده است. (گرچه به معنای نخست... و اتفاقاً این روزها در معنی دوم کاربرد بسیار گسترده تری دارد.)