آجر پاره. آجر شکسته، پاره آجر (رجوع شود به
آجر و
پاره). (فرهنگ عامیانه) عبارتی است عامیانه که اغلب در پاسخ به واژۀ «آره» بیان می گردد (توجه شود به هم صدائی دو عبارت «آره» و «پاره»). اگر چه در اینجا واژۀ «آره» شکل خاصی از واژۀ «
آری» می باشد، در فرهنگ ایرانی بیان «آره» در پاسخ به سؤالی حمل بر بی احترامی می شود. از اینرو اگر شخصی به منظور بی احترامی پاسخ شخص مخاطبش را با «آره»، بجای «بله» یا «بلی»، بدهد، شخص مخاطب ممکن است برای ابراز خشمش بگوید «آجر پاره». در بعضی مواقع، شخص اول در پاسخ «آجر پاره» می گوید: «تخت سینت (سینه ات) آب انباره» (یا «تخت سینت کاگِل (کاه گِل) ماله»)، که باز واژۀ «آب انباره» («کاگِل ماله») هم صدا است با «آره» و «پاره». در بعضی موارد رد و بدل اینچنین گفتار، که بیشتر جنبۀ یک شوخی بین دوستان جوان را دارد، برای مدتی با عباراتی مشابه ادامه داده می شوند.
توضیح مکمل:
در زبان عامیانه گاهی در پاسخ به «آره!» بجای «آجر پاره!»، یا «آره اُ آجر پاره!»،
* گفته می شود «آره اُ آرواره!». قابل توجه است که واژۀ «آر» در «
آرواره» ( آر + واره) مخففِ
آره به معنی «حفره ای که دندان در آن جای دارد» می باشد.
* منظور از «اُ» در اینجا همان «و» است که نباید بصورت «وَ» تلفظ گردد.