ترک تحصیل. (اسم مصدر) از ادامۀ تحصیل دست برداشتن، از ادامۀ تحصیل
انصراف دادن.
توضیحات:الف. منظور از «تحصیل» در اینجا، کسب علم و دانش است. رجوع شود به «
تحصیل کردن».
ب. در بین عموم فارسی زبانان ایرانی چنین رایج است که عبارت «
ترک تحصیل» را در مورد انصراف دادن از تحصیلات در دوره های ابتدائی و متوسطه بکار می برند؛ در مورد تحصیلات در دوره های عالی، یا دانشگاهی، بطور معمول از عبارت «
انصراف از تحصیل» استفاده می شود. این به این دلیل است که «ترک کردن» و «انصراف دادن» معانی متفاوتی را در خاطر یک شنوندۀ فارسی زبان ایرانی تداعی می کنند (رجوع شود به «
تداعی معانی»)؛ عبارت «ترک تحصیل» حامل احساسات قوی تری است از عبارت «انصراف از تحصیل».