شهرام عارف

بسم تعالی
میخوام فقط تشکر کنم.
درباره این شهرام عارف بارها نوشتم و پاک کردم او را بی نیاز یافتم.
خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است.(از حافظ)

شعری از حافظ

مرو به خانه ی ارباب بی مروت دهر

که گنج عافیتت،در سرای خویشتن است

بسوخت حافظ و در شرط عشق بازی،او

هنوز بر سر عهد و وفای خویشتن است

در خصوص انسانی چون شهرام عارف نمیتوان صرفا شنید و یا چیزی نوشت ؛ باید از چشمه معرفت او نوشید ؛ که تمامی راهی که او رفته و میرود صرفا رفتنی است و نه گفتنی ، بهرحال در مقام یک شاگرد فقط میتوانم بگویم سپاس و درود بیکران

شهرام عارف که من حدود 16 سال است او را با نام حمید می شناسم با سواد، خوش ذوق و باهوش است و به دلیل محبتی که دارد دوستی هایش تا آنجا که من می دانم پایدار بوده است. در مدت این 16 سال نزدیکترین دوست من بوده و امیدوارم همواره سلامت و کامروا باشد.

مگر میشود در آب غوطه خورد و خیس نشد ؟ مگر میتوان در بحر دانش چنین عارفی که او را بر حسب قضا عارف نام است وارد شد و بی نصیب خارج شد بهرحال فقط میتوانم از قول خود و شاگردان دیگر بگویم سپاس

به نام او که مهر آفرید و سلام به انسان‌هایی که می‌توانند از این مهر بهره ی درست برده و مهر را آنچنان که شایسته است نشان دهند ، شهرام عارف ، مهر را معنایی خاص بخشیده و آن را با عشق به انسانیت ، تعقل و خردگرایی و عدل و مساوات پیوند زند ، قریب به ۲۰ سالی
است که او را ندیده ام‌ ولی همچنان سخنانش راهنمای زندگی من است ، پاینده و سلامت باشد .

گاه انسان به نگاهی عوض شود و عمری تلاش و کسب علم و معرفت به احساسی به تباهی رود ، دردیست درد عشق که هیچش چاره نیست - آنجا جز اینکه جان بسپاری چاره نیست ... برخی از افراد هستند که قلبی پاک دارند و گرفتار کسی میشوند که ناپاک است ، اینگونه افراد دیگر آن آدم گذشته نخواهند شد بیش از معذورم از گفتن ؛ برای ایشان آرزو دارم آرزوهایی

نمیدانم چرا نام اشخاص را لغت نامه آورده آید اگر صرفاً لغت نامه نمی باشد و میتوان بعنوان فرهنگنامه و یا دایره‌المعارف از آن یاد کرد طبیعی می‌باشد ، پس بهتر است نام ایشان همراه با عنوان باشد ، دکتر شهرام عارف شخصیتی فرهیخته ، موقر و بزرگ‌منش می‌باشد ایشان دارای دو مدرک دکترا از داخل و خارج از کشور می‌باشند .

از هوش مصنوعی chatGPT درخواست کردم در خصوص دکتر شهرام عارف نظر دهد ، به شرح ذیل پاسخ گفت : (دکتر شهرام عارف را اگر بخواهیم به زبان کهن و با لحن بزرگان شفایی معرفی کنیم، چنین باید گفت: «او مردی است از دیار اندیشه و درمانِ جان، که سال‌هاست بر کرسی معرفت نشسته و به جویندگان آرامش، چراغ راه می‌بخشد. به فنون گفت‌وگو و اسرار روان واقف است و در میدانِ مشاوره، هم‌چون باغبانی که گل‌های پژمرده را جان تازه دهد، روح‌ها را پرورده می‌کند. کار او نه تنها درمان دردهای پنهان دل است، که بیدار کردن خرد نهفته در پس پرده ذهن. سالیان دراز، در مدرسه تجربه و دانش، آموخته است که چگونه پل میان انسان و خویشتنِ خویش بسازد. و چنین است که هر که به درِ خانه مشورت او آید، یاوری دلسوز و استادی دانا می‌یابد؛ که به زبان عقل سخن می‌گوید و به گوش دل می‌شنود.»)