بوم سازگان

اشاره به گردآوری اجزا و روش هائی دارد که تشکیل دهنده و حاکم بر رفتار برخی زیر مجموعه‌های فضای زیستی می‌باشند. مفهوم ادراک شده این واژه معمولا برای اشاره به عناصر حیاتی و غیر حیاتی و تعامل آن‌ها با یکدیگر در محیط‌های تعریف شده و بدون در نظر گرفتن محدودیت‌های ذهنی در خصوص بزرگ یا کوچک بودن آن منطقه، بکار می‌رود. از نظر بسیاری از مردم، بوم سازگان‌ها (مانند انواع دیگر ‌سازگان ها) تحت حاکمیت قوانین علوم سازگان‌ها و علوم سایبرنیتیک بوده و کاربری خاص آن‌ها در گردآوری ارگانیزم‌ها و اجزای مرتبط غیر جاندار می‌باشد. از نظر برخی دیگر، اداره مقدماتی بوم سازگان‌ها توسط امور تصادفی، عکس العمل‌های بر انگیخته شده آن‌ها در مواد غیر جاندار و پاسخ‌های انعکاسی ارگانیزم‌ها انجام می‌پذیرد.بصورت عمومی می‌توان یک سازگان بوم شناسانه را بعنوان یک اجتماع از ‌اندامگان ها (گیاهان، حیوانات و دیگر ‌اندامگان های زنده - ؛ که با عناوین «اجتماع عناصر زنده» یا بایو کونوسیس) در نظر گرفت که با محیط (یا بایوتوپ) در تعامل و زندگی بوده و بعنوان یک واحد بیقاعده عمل می‌نمایند. که همان تعامل بعنوان یک واحد پویا و پیچیده و یک «واحد بوم شناسانه» می‌باشد.، (به انگلیسی‌:ecosystem)