الهه آناهل

الهه آناهل:الهه پاکی وبوی خوش، ،الهه باد صبا،
اصطلاح الهه در نزد ایرانیان با آنچه در روم و یونانیان چند خدایی رایج بوده کاملاً متفاوت است،هر چند رومیان نام الهه آتش را به تقلید از ایرانیان * وستا* برگزیدند ،اما آنها با مفهوم خود به آن نظر داشتند.ومتأسفانه این اشتراک کلمه تا جایی پیش رفت،که مورخین آنها گمان کردند ایرانیان نیز چند خدایی بوده اند!!!!!! ،اما
ایرانیان همواره خداوند یکتا رامی پرستیده اند.و در حفظ نعمتهای که خدارند به آنها داده بسیار کوشا بودند . آب وباد و خاک و آتش را نعمتهای خاص خدا میدانستند و برای آنها احترام خاصی قائل بوده اند و برترین هر عنصر الهه آن بود،و معتقد بوده اند پاک نگه داشتن آنها خدا را خشنود میکند.
برترین آتش(الهه آتش):وستا ،هسته مرکزی خانوار بشمار میرفت.
برترین باد(الهه پاکی و بوی خوش):آناهل ، نسیم صبحگاهی قبل از طلوع آفتاب،الهه باد صبا
برترین آب(الهه آب):آناهیتا ،آب جاری آرام .
و...
گل آناهل:گل کمیاب پارسی که از آن به الهه خوشبویی یاد می شود
هر گلبرگ گل آناهل به دوازده شاخه تقسیم می شود و زیبایی آن بسیار خیره کننده است
باستان شناسان نقش این گل را در نگاره ها و معابد مقدس پارسی درشهر استخر و بیشاپور و پارسه تایید کرده اند