اسید بنزوئیک

بنزوئیک اسید، (C7H6O2 (C6H5COOH، یک ترکیب بلوری بی رنگ (سفید دیده می‌شود) است. بنزوئیک اسید ساده‌ترین کربوکسیلیک اسید آروماتیک نیز می‌باشد. این ماده اسیدی ضعیف بشمار می آید و نمک‌هایش را در نگهدارنده‌های خوراکی کار گیرند. همچنین در ساخت بسیاری از ترکیبات آلی دیگر از بنزوئیک اسید استفاده می‌شود. بنزوئیک اسید در قرن شانزدهم میلادی کشف شد. نخستین بار نوستراداموس نامی( Nostradamus) از تقطیر خشک ماده‌ای سنتی به نام صمغ بنزوئن بدست آورد. در سال ۱۸۷۵ سالکوسکی نامی ( Salkowski ) خواص ضد قارچ بنزوئیک اسید را شناخت. یکی از روشهای تجاری ساخت بنزوئیک اسید، اکسایش جزئی تولوئن با گاز [ اکسیژن ] در مجاورت کاتالیزور کبالت یا منگنز نفتنات است که با بازدهٔ بالا و رعایت اصول محیط زیستی (شیمی سبز) انجام می‌شود. نقل با تلخیص از ویکی پدیا.