تاقوک

تاقوک. (ا. ف.). یا تَگوک Taghouk یا "" تـَ "" از درختانی است که در کنار سرو نزد ایرانیان باستان مقدس بوده و معمولاً خانم‌ها بر آن پارچه‌ای یا رووش (تکه باریک پارچه) می‌بستند برای رفع بلا یا برآورده شدن حاجات. تاقوک بسیار شبیه به درخت قهوه و درخت زیتون
است. میوه آن شبیه به قهوه‌است بیشتر خوراک دام و حیوانات می‌شود. از چوب درخت آن آثار مذهبی و مقدس مانند درب عبادتگاه‌ها و محراب و منبر مساجد را می‌ساخته‌اند. چوب آن بسیار مستحکم و انعطاف‌پذیر است. این درخت نزد اقوام کهن هند و ایرانی از تقدس برخوردار بوده و
در مکانهای مقدس آن را می‌کاشته‌اند این درخت بطور خودرو در مناطق کوهستانی حاشیه کویر می‌روید. از چوب درخت تاقوک شکلهایی مانند صلیب + درست می‌کردند و برای چشم زخم بر بازوی بچه‌ها می‌بستند در منطقه قهستان و در دهستان زیبد درخت تاقوک و درخت اناب -عناب و سنجد که
همگی از یک خانواده هستند به فراوانی وجود دارد. درب صوفه زیبَد دارای یک چشمه مقدس در ایوان سنگی درب صوفه است که در قدیم یک علم یا پرچم تزئین شده با انواع پارچه و یک درخت تاقوک بوده‌است که بومیان به آنها گره می‌زدند و آب چشمه را برای شفا و روشنایی چشم و چشم
زخم استفاده می‌کردند. این سنت ریشه در آیین‌های کهن آریایی و میترایی دارد. دانه‌های تاقوک از دانه‌های عناب کوچکتر و محکمتر و شگل گرد تری دارد. در قدیم دانه‌های تاقوک را با هسته آن آسیاب می‌کردند و برای مصارف دارویی استفاده می‌کردند. درخت تاقوک مانند درخت انجیر
کوهی علاقه به مناطق کوهستانی کم‌آب دارد. پارسی ویکی https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D8%AA_%D8%AA%D8%A7%D9%82%D9%88%DA%A9 https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87_%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%AF