می ریحانی

می ریحانی.(ترکیب وصفی، اِ مرکب ) شرابی که در آن اقسام گلهای خوشبو انداخته بکشند. (غیاث ) (آنندراج). شراب خوشبوی . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). شراب رقیق اخضر خوشبوی صافی و صرف و لطیف القوام . (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) (یادداشت مؤلف ). شراب صرف است، خوشبوی و خوش طعم . (از اختیارات بدیعی ) : شراب ریحانی دل و معده را قوی کند بلاها بشکند. (نوروزنامه ). ریزی بریز از آن می ریحانی سرشک وز بوی جرعه کن دم ریحان صبحگاه . خاقانی . راح ریحانی ار بدست آری تو و ریحان و راح و رای صبوح . خاقانی . در صبوح آن راح ریحانی بخواه دانه ٔ مرغان روحانی بخواه . خاقانی . ازگل پارسیم غنچه ٔ عیشی نشکفت حبذا دجله ٔ بغداد و می ریحانی . حافظ.