زین دست

زین دست. {دَ}. (ق. مرکب). مخفف از این دست. زین سان؛ از این نوع. از این گونه. از این رسم. از این قرار. از این سان. این چنین: /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// تا بی سَر و پا باشَد اوضاعِ فَلَک زین دست در سَر هَوَسِ ساقی در دَست شَراب اولی /////////////////////////////////////////////////////////////////////// حافظ از این دست خوارست بر ما سخن ز کردار ایشان تو دل بد مکن . فردوسی . سیم و زر ریختمی در پایت گر از این دست بسی داشتمی. خاقانی . گفت که خاقانیا به شاهد و می کوش گر من از این دست بودمی چه غمستی. خاقانی. /////////////////////// زین سان . (ق مرکب) مخفف از این سان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بدین نحو. از این طرز. از این دست ////////////////////////////////////////////////////////////////////زین سان . (ق مرکب ) مخفف از این سان . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). بدین نحو. از این طرز. از این دست : زین سان که کس تو می‌خورد خرزه سیرش نکند خیار کاونجک . منجیک (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).