 
        
            توام
        
     
    
								
        نویسه گردانی:
        TWʼM
    
							
    
								
        تو ام. {ت اَم}. تو+ حالت متکلم وحده مصدر مفروض اَستَن. /////////////////////////////////////// کُشته چاهِ زَنَخدانِ تواَم کز هَر طَرَف صَد هِزارَش گَردنِ جان زیرِ طوقِ غَبغَب است. //////////////////////////////////////////////// حافظ. ||تو اَم=تو+مرا: آن چِنان مِهرِ تواَم دَر دِل و جان جای گرفت که اَگَر سَر بِرَوَد از دِل و از جان نرود
    
							
    
    
    
        
            واژه های همانند
        
        
            
    ۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
								
    
    
									
            
										
                
                
                    
											
                        توأم . [ ت َ ءَ ] (ع  اِ) (از «ت ٔم » یا «ؤم »)بچه ٔ هم شکم . بچه ٔ دوگانه . (دهار). هم شکم . (زمخشری ) (ملخص  اللغات  حسن  خطیب ) (مهذب  الاسماء). ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم . [ ت َ ءَ ] (اِخ ) منزلی  است  مر جوزا را. (منتهی  الارب ). برج  جوزا. (ناظم  الاطباء). صاحب  صبح الاعشی  نویسد :  مردمان  از توأم  به  جوزا ت...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم . [ ت َ ءَ ] (اِخ ) قبیله ای  از حبش . (منتهی  الارب ) (ناظم  الاطباء).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم  شدن . [ ت َ / تُو ءَ ش ُ دَ ] (مص  مرکب ) متصل  و مخلوط و یکی  شدن . آمیخته  شدن . امتزاج .
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        ز باغ  توام . [ زِ غ ِ ت ُ اَ ] (جمله ) از کنایات  است . یعنی  آفریده ٔ توام . (شرفنامه ٔ منیری ).
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم  شرقی . [ ت َ ءَ م ِ ش َ ] (اِخ ) یکی  از توأمان  که  به  سمت  شرقی  جای  دارد. (یادداشت  بخط مرحوم دهخدا). رجوع  به  توأمان  (جوزا) و ماده ٔ ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم  غربی . [ ت َ ءَ م ِ غ َ ] (اِخ ) یکی  از توأمان  که  به  سمت غربی  جای  دارد. رجوع  به  ماده ٔ قبل  و توأمان  شود.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توأم  کردن . [ ت َ / تُو ءَ ک َ دَ ] (مص  مرکب ) متصل  و یکی  کردن . آمیخته  کردن . ممزوج  و مخلوط کردن  چیزی  را با چیز دیگر.
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        بادام  توأم . [ م ِ ت َ / تُو اَ ] (ترکیب  وصفی ، اِ مرکب )بادام  دومغز. رجوع  به  بادام  دومغز شود : فلک  از رشک  نگذارد بحال  خود دو همدم  رابسنگ  ...
                    
										
                 
            
									 
        
            
										
                
                
                    
											
                        توآم . [ ت ُ ] (ع  اِ) ج ِ توأم . (ناظم  الاطباء) (اقرب  ال-م-وارد). رج__وع  ب-ه  تواءَم  شود.