خاک ره

خاک ره. [ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب) غبار راه. خاک راه. خاک و گرد متعلق به راه . غبار. خاکی که بر لباس شخص بازگشت کرده از مسافرت می نشیند. || رنج سفر. خستگی سفر: «هنوز خاک راهش را پاک نکرده ». || افتاده . بنده . کوچک : «خاک راه او هستم». ////////////////////////////////////////////////////////////////// مَن آن فَریب که دَر نَرگِس تو می‌بینم بَس آبِ روی که با خاکِ رَه بَر آمیزد. /////////////////////////////////////// حافظ.