بغتتا بغتة
نویسه گردانی:
BḠTTA BḠT
بغتتا /baqtatan/ فرهنگ فارسی عمید (قید) [عربی: بغتةً] [قدیمی] ناگه؛ ناگهان؛ ناگهانی. ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////// زیر هر خنده ای چو زهر بود صد هلاهل ز حقد پنهانی وز اباطیل پیچ پیچ چو کاف قاف را بشکند به پیشانی مردکی کوهی شبانکاره بغتتاً چون شود خراسانی لاجرم زین نمط بود فن او که همی بینی و همی خوانی ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////مجد همگر //////////////////////////////////////////////////////////////////////////// suddenlyt,
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.