اطلاق
نویسه گردانی:
ʼṬLAQ
اطلاق /'etlāq/ معنی ۱. استعمال کلمهای مخصوص خواه به طریق حقیقت و خواه بر سبیل مجاز. ۲. [قدیمی] گشودن. ۳. [قدیمی] روان کردن. ۴. [قدیمی] رها کردن؛ آزاد کردن. فرهنگ فارسی عمید ////////////////////////////////////////////////////////////////////کار اطلاق من چو بسته بماند که همی ایزدش به نگشاید ////////////////////////////////////////////////////////////////////مسعود سعد سلمان ساوجی ////////////////////////////////////////////////////////////////// بر روی زمین مهتر مطلق تویی امروز مرسوم من اطلاق کن ای مهتر مطلق ///////////////////////////////////////////////////////////////// امیر معزی ///////////////////////////////////////////////////////////// مترادف و متضاد ۱. انتساب ۲. آزادی، رهایی فعل بن گذشته: اطلاق کرد بن حال: اطلاق کن دیکشنری انگلیسی ترکی عربی application, generalization
واژه های همانند
۱۴ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۴ ثانیه
اطلاق داشتن . [ اِ ت َ ] (مص مرکب ) ۞ مطلق بودن . تعمیم داشتن . عمومی بودن . عمومیت داشتن . عمیم بودن . عام بودن . رجوع به اطلاق شود.
اطلاق فرمودن . [ اِ ف َ دَ ] (مص مرکب ) اطلاق کردن . رها کردن . فروگذاشتن : شهوات و نهمات را طلاق داده بود و محظورات و محرمات را اطلاق فرم...
اطلاق افتادن . [ اِ اُ دَ ] (مص مرکب ) اسهال دست دادن . شکم روش روی دادن : باشد که غایط بار نگیرد و لیکن اطلاق افتد به افراط. (یادداشت مؤل...
اتلاق. املاءِ ناصحیح اطلاق.