ستوهیده
نویسه گردانی:
STWHYDH
ستوهیده /sotuhide/ (صفت) [قدیمی] ۱. خسته و درماندهشده. ۲. بهتنگآمده. فرهنگ فارسی عمید. /////////////////////////////////////////////////////////////ستوهیده بودند مردم زشاه// که پیچیده بد سر ز دینِ خدای ////////////////////////////////////////////////////////// سکندر ستوهیده شد زآن نبرد// همی خواست سرش اندر آید بکرد ///////////////////////////////////////////////////////////رعیت ستوهیده ازو ای شگفت// فرود آوردیدندش از تخت و گاه ///////////////////////////////////////////////////////// میرزا آقاخان کرمانی » نامهٔ باستان »
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.