گرزمان

گرزمان /gar[o,a]z[a,o]mān/ (اسم) ‹گروسمان› [قدیمی] ۱. عرش. ۲. آسمان؛ سپهر: ◻︎ مه و خورشید با برجیس و بهرام / زحل با تیر و زهره بر گرزمان (دقیقی: ۱۰۴). ۳. بالاترین مرحلۀ بهشت؛ بهشت برین. فرهنگ فارسی عمید ///////////////////////////////////////////////////////////// مه و خورشید با برجیس و بهرام زحل با تیر و زهره بر گرزمان همه حکمی بفرمان تو رانند که ایزد مر ترا داده ست فرمان . دقیقی (از فرهنگ اسدی). تا بود خورشید و مه بر گرزمان تا بود در کان عقیق وبهرمان پیش تیغ خسرو آفاق باد کوه خارا با مثال بهرمان . شمس فخری (از جهانگیری).