لادانوم تنتور تریاک شربت تریاک

مخلوط افیون (به انگلیسی: Laudanum) تنتور افیون یا شربت تریاک، یکی از داروهای گیاهی ساخته شده الکلی است که شامل حدود ۱۰٪ پودر تریاک، معادل ۱٪ مرفین است رنگ آن قرمز مایل به قهوه‌ای بوده و طعم آن بسیار تلخ است. مخلوط افیون شامل تمامی آلکالوئیدهای تریاک، مرفین و کدئین می‌شود. به دلیل غلظت مرفین بالا، مخلوط افیون به عنوان یک ماده مخدر مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است، اگرچه در طول تاریخ این ماده برای درمان بسیاری از بیماری‌ها به ویژه ضد درد و سرفه مورد استفاده بوده‌است. از آن جایی که این شربت تمامی آلکالوئیدهای تریاک را دارا می‌باشد به نام تریاک کامل نیز شناخته می‌شود. لادانوم به صورت دارو در آمریکا و در انگلستان توسط پزشکان تجویز می‌شود. هرچند مصرف این دارو اکنون محدود به کنترل و درمان بیماری اسهال، کم کردن درد و کم کردن اثرات قطع مصرف در نوزادان به دنیا آمده از مادران مصرف‌کننده هروئین و دیگر مواد مخدر است. سازمان غذا و دارو(مخفف انگلیسی: FDA) اخیراً اعلام کرده‌است که میزان در دسترس بودن داروی اپیوم تینکچر در آمریکا دچار مخاطره شده‌است تاریخچه پاراسلوس زاده ۱۴۹۳، یک کیمیاگر بود که در شهر سالزبورگ اتریش متولد شد. او اولین شخصی بود که متوجه شد که آلکالویئدهای تریاک در الکل بسیار بهتر از آب حل می‌شوند. با توجه به تجربه‌های زیادی که در محلول‌های تریاک داشت به محلول اوتی دست یافت که به عنوان تعدیل‌کننده درد به کار برد. او این محلول را لادانوم(به انگلیسی: Laudanum) نامید. واژه لادانوم برای تمامی محلول‌هایی که دارای الکل و تریاک می‌باشد به کار می‌رود. لادانوم ساخته شده توسط پاراسلوس از تمامی شربت‌های تریاک قرن هفدهم متفاوت بود. تا قرن نوزدهم لادانوم برای تسکین درد و به عنوان داروی خواب‌آور در بسیاری از داروها مورد استفاده قرار گرفت. در قرن بیستم اعتیادآور بودن تریاک و مشتقاتش بیشتر فهمیده شد و مورد توجه قرار گرفت و محدودیت‌هایی برای استفاده از آن اعمال شد. بعد از آن وجود برچسب برای داروهای شامل مواد افیونی اجباری شد. تا آن تاریخ مصرف داروهای شامل مواد افیونی تا ۳۳ درصد کاهش یافت. در اواخر قرن بیستم استفاده از داروی لادانوم مخصوصاً برای درمان اسهال شدید مورد استفاده قرار می‌گرفت. این دارو امروزه بدون برچسب به عنوان تسکین دهنده درد و برطرف‌کننده اثرات قطع ناگهانی مصرف مواد مخدر در آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده برای درمان اعتیاد شربت تریاک OT یا (به انگلیسی: opium tincture) در سال ۱۳۹۰ توسط مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران با همکاری جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰ (درمان اعتیاد) پروتکل درمان اعتیاد با داروهای آگونیست را اجرا کرد که در طی چند مرحله و با موفقیت ۵۰۰۰ مصرف‌کننده مواد مخدر افیونی با روش DST و داروی شربت تریاک در طی ۱۱ ماه به درمان کامل رسیدند.[۱] هم‌اکنون در ایران کلینیک‌های درمان اعتیاد در کنار متادون، شربت تریاک را به عنوان داروی درمانی معتادان استفاده می‌شود. بر اساس آمارهای ستاد مبارزه با مواد مخدر جمهوری اسلامی ایران و نیز آمار رهایی‌های کنگره ۶۰ از ابتدای سال ۱۳۹۰ تاکنون در مجموع ۶۷۵۵ نفر آقا و خانم با روش کاهش تدریجی DST و داروی شربت تریاک موفق به درمان اعتیاد خود در کنگره ۶۰ شده‌اند. [نیازمند منبع] خطرات شربت تریاک (به انگلیسی: Opium Tincture) یکی از قوی‌ترین داروهای خوراکی مشتق از مرفین است که امروزه به عنوان داروی تجویزی مورد استفاده است. به علت قوی بودن این محلول میزان مصرف بیش از حد در اثر استفاده زیاد از دارو گزارش شده‌است. مصرف ۱۰۰ الی ۱۵۰ میلی‌گرم مرفین برای یک شخص سالم که وابستگی جسمانی به مصرف مواد افیونی ندارد اثر کشنده دارد. مصرف بیش از حد تجویز به شدت اعتیاد آورتر از تریاک می‌باشد. جستارهای وابسته متادون ترک اعتیاد پانویس پروتکل درمان اعتیاد به کمک تنتور اپیوم منابع مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Laudanum». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۱. نبو ضد دردها (N02A، N02B) رده‌ها: اختراع‌های سوئیسی تاریخ پزشکی تاریخ داروخانه داروهای ترکیبی ضداسهال‌ها این صفحه آخرین‌بار در ‏۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۲ ساعت ‏۱۰:۵۷ ویرایش شده‌است.