گذارش

گذارش. [ گ ُ رِ ] (اِمص ) گذاشتن. نهادن. گذشتن. گذرانیدن. گذران عمر و زندگی. وانهادن. به حال خود گذاردن. روا داری، رخصت و فرصت و اجازه انجام کاری به کسی دادن. متعرض کس یا چیزی نشدن. آسیب نرساندن. صدمه نزدن. &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& چون دل تنگم نشد شاد به تو یک زمان باز گذارش به غم، کوبه غم ارزانی است ********************************************************************* فخرالدین عراقی $$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$ ||متعرض نشدن به کسی. آسیب نرساندن. صدمه نزدن: عمرو لیث را پیش خویش برد و امیدهای نیکو کرد و بنواخت و قصد کرد که بگذارد و گفت: این مرد بزرگ است. (تاریخ سیستان). پس آنکه مردنیست میمیراند و آن دیگر را میگذارد تا وقت موعود دررسد.(تاریخ بیهقی). یعقوب [ لیث ] را بگفتند و گفت بگذارید اما جعد و طره ٔ او باز کنید. (تاریخ طبرستان). || بازگذاشتن. رها کردن. ترک گفتن. واگذاشتن: از این ننگ بگذارم ایران زمین نخواهم بر این بوم و بر آفرین . فردوسی. جهان جای بقا نیست به آسانی بگذار به ایوان چه بری رنج و به کاخ و ستناوند. طیان . ای پسر جنگ بنه بوسه بیار اینهمه جنگ و درشتی بگذار. فرخی. آئین همه چیز تو داری و تو دانی آئین مَه ِ مهر نگهدار و بمگذار. فرخی. یا بکشدشان به بند یا بکشدشان به تیر یا بگذارد به تیغ یا بگذارد به غم . منوچهری.