حاجی فیروز

به شخصی گفته می شده که آورنده ی اخبار خوش در مورد باروری و نو آوری در طبیعت می بود. اسطوره ای کهن ( بیش از ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد) بر اساس سفر ایشتر الهه ی زایش و رشد جانداران به دنیای زیر زمین برای ایجاد خاک و آبی پر از حیات و انرژی برای همه ی جانداران و گیاهان. گویا با دیرکرد در بازگشت وی ، شوهرش بنام تموز بدنبال او روانه ی دیار نیستی در زیر خاک می شود و بالاخره ایشتر را سالم به روی سطح خاک باز می گرداند در حالیکه چهره ای سیاه پیدا کرده بود (مانند مردگان) و دایره زنگی به علامت خوشحالی و رقص همراه داشت و مردم را به رسیدن روز زایش دوباره و ادامه ی حیات مژده داد. پیرهن سرخ وی گویا نمادی از احترام به نیروی آتش میان مهرپرستان بوده است.