ازگیل ژاپنی انبه ژاپنی لوکوات

انبه ژاپنی یا ازگیل فرنگی (که در شمال ایران ا به آن "انبوه" و به خطا "انبه" میگویند)[۱] به غلط از خانواده گلسرخیان از سرده ازگیل‌ها هم‌خانواده با سیب و گلابی گفته شده در حالیکه این میوه برعکس بدون خزان است و نمی تواند از خانواده ازگیل و سیب باشد. نام درست آن لوکات (loquat)است.این میوه با توجه به اقلیم شمال کشور، در این ناحیه بسیار مورد توجه است،در زبان تالشی به آن هَنبو ، اَنبوه یا اَمرِکا سِر و در زبان گیلکی به ان انبوه یا انبه گفته میشود. دانه این میوه دارای حدود ۵ درصد پروتئین می‌باشد.مزه آن تا زمانی که کامل رسیده باشد شیرین و ترش میشود. تاریخچه[ویرایش] منشأ ازگیل ژاپنی از جنوب چین است و از آنجا به ژاپن برده شده‌است (بیش از ۱۰۰۰ سال کشت). نام کهن این میوه در چینی «لو کوآت» است به معنای نارنج سمار[۲] و در لاتین مدرن «اریو بوتریا جاپونیکا» (اریو = پشم + بوتریاس = خوشه انگور) خوانده می‌شود.[۳][۴][۵] نام دیگر آن آلوی شرقی، آلوی چینی و آلوی ژاپنی است.[۶] این میوه در استان مازندران و گيلان نیز کشت می‌شود و در زبان گیلکی بیه پس به آن انبه و گیلکی بیه پیش انبوه نیز می‌گویند و مازندرانی‌ها آن را اَزگیل ژاپنی می‌نامند. در دهه ۳۰ شمسی به این میوه ثریا نیز گفته می‌شد. در فرهنگ دهخدا از آن با عنوان انبهٔ ژاپنی . [اَم ْ ب َ/ب ِ ی ِ پ ُ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) یاد شده که درختی زینتی است که میوهٔ مأکول دارد و در باغات مازندران و کرج جدیداً کاشته شده‌است.[۷] جدیداً در مناطق مدیترانه ای دلفارد جیرفت پرورش یافته‌است. متأسفانه این میوه به دلیل فرسودگی زود هنگام قابلیت انبار و صادر کردن سختی دارد. ارزش غذایی[ویرایش] ازگیل ژاپنی ، خام ارزش غذایی به ازای هر ۱۰۰ گرم (۳٫۵ اونس) انرژی ۱۹۷ کیلوژول (۴۷ کیلوکالری) کربوهیدرات 12.14 g فیبر خوراکی 1.7 g چربی 0.2 g پروتئین 0.43 g ویتامین‌ها درصد ارزش روزانه برابر ویتامین آ ۱۰٪ ۷۶ میکروگرم ویتامین (B۱) ۲٪ ۰٫۰۱۹ میلی‌گرم (B۲) ۲٪ ۰٫۰۲۴ میلی‌گرم نیاسین (B۳) ۱٪ ۰٫۱۸ میلی‌گرم ویتامین ب۶ ۸٪ ۰٫۱ میلی‌گرم فولیک (B۹) ۴٪ ۱۴ میکروگرم ویتامین ث ۱٪ ۱ میلی‌گرم مواد معدنی مقدار درصد ارزش روزانه کلسیم ۲٪ ۱۶ میلی‌گرم آهن ۲٪ ۰٫۲۸ میلی‌گرم منیزیم ۴٪ ۱۳ میلی‌گرم منگنز ۷٪ ۰٫۱۴۸ میلی‌گرم فسفر ۴٪ ۲۷ میلی‌گرم پتاسیم ۶٪ ۲۶۶ میلی‌گرم سدیم ۰٪ ۱ میلی‌گرم روی ۱٪ ۰٫۰۵ میلی‌گرم ________________________________________ Link to USDA Database entry • یکاها • μg = میکروگرم • mg = میلی‌گرم • IU = یکاهای بین‌المللی †درصدهای تقریبی ارائه شده برای افراد بزرگسال از روی مرجع مصرف رژیم غذایی هستند. منبع: مرکز داده غذای وزارت کشاورزی آمریکا منابع[ویرایش] • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Loquat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۷. 1. ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ آوریل ۲۰۲۲. 2. ↑ https://www.etymonline.com/word/loquat 3. ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Eriobotrya 4. ↑ https://www.merriam-webster.com/dictionary/Eriobotrya 5. ↑ https://books.google.com/books?id=eMgaXGsBEWIC&pg=PA25&lpg=PA25&dq=Latin,+from+erio-+%2B+-botrya+(from+Greek+botrys+bunch+of+grapes)&source=bl&ots=ScMx9JL4Na&sig=GSJJ1idoq5fFreosSjlUB0rKo4g&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwjvvov87r3bAhXPYVAKHStgCb0Q6AEIOjAH#v=onepage&q=Latin%2C%20from%20erio-%20%2B%20-botrya%20(from%20Greek%20botrys%20bunch%20of%20grapes)&f=false 6. ↑ http://nassau.ifas.ufl.edu/horticulture/fruit/loquat.html 7. ↑ https://www.vajehyab.com/dehkhoda/انبه+ٔ+ژاپنی این یک مقالهٔ خرد میوه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. رده‌ها: • اریوبتریا • درختان زینتی • سیبیان • گیاگان آفریقای جنوبی • گیاگان آمریکای جنوبی • گیاگان آمریکای مرکزی • گیاگان استرالیا • گیاگان افغانستان • گیاگان برمودا • گیاگان پاکستان • گیاگان تگزاس • گیاگان تونگا • گیاگان جزیره نورفک • گیاگان جورجیا • گیاگان چین • گیاگان رئونیون • گیاگان فلوریدا • گیاگان کالیفرنیا • گیاگان لوئیزیانا • گیاگان نیوزلند • گیاگان هاوایی • گیاگان هند • گیاهان باغی آسیا • گیاهان دارویی • گیاهان در اروپا • گیاهان به‌کاررفته در طب سنتی چین • میوه‌ها • میوه‌های مناطق گرمسیری • میوه‌ها از خاستگاه آسیا • گیاگان ژاپن • این صفحه آخرین‌بار در ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۴ ساعت ‏۲۱:۴۴ ویرایش شده‌است. یکی از پرخاصی‍ت‌ترین و خوشمزه‌ترین میوه‌های کمتر شناخته شده در بین ایرانیان ازگیل ژاپنی یا لوکوآت است. با اینکه لوکوآت در اکثر شهر‌های ایران قابلیت کاشت و میوه‌دهی را دارد، کمتر کسی با این درخت شگفت‌انگیز آشناست. تاکنون ازگیل ژاپنی در استان‌های شمالی کشور مانند گیلان و مازندران و مناطق دیگر از جمله تهران، کرج، اصفهان، یاسوج، خوزستان و شیراز کاشته شده و به مرحله میوه‌دهی رسیده است. با توجه به اینکه فصل بهار زمان رسیدن و برداشت ازگیل ژاپنی است، لازم دانستیم تا به فواید میوه و روش کاشت این درخت بپردازیم. ازگیل ژاپنی یا لوکوآت (Loquat) با نام علمی Eriobotrya japonica از خانواده Rosaceae یک درختچه یا درخت همیشه سبز و میوه‌دار است که در خاور دور به دلیل استفاده خوراکی از میوه و برگ آن به عنوان چای کشت می‌شود. این درخت امروز علاوه‌ بر جنبه‌های تجاری به عنوان درخت زینتی در اکثر مناطق معتدل یا نیمه گرمسیر دنیا شناخته شده است. طبق تحقیقات محققان زیست‌بوم اصلی لوکوآت مناطق معتدل جنوبی کشور چین معرفی شده است. با این حال حدود ۱۰۰۰ سال است که این درخت در کشور ژاپن پرورش داده می‌شود. ازجمله نام‌های دیگر درخت لوکوآت می‌توان به ازگیل ژاپنی، آلوچینی، آلو ژاپنی و خوشه انگور پشمی اشاره کرد. در ایران و شمال کشور درخت لوکوآت به کونوس، کندس یا انبه محلی و در مناطق دیگر به ازگیل معروف است. مشخصات ظاهری درخت ازگیل ژاپنی درخت ازگیل ژاپنی دارای تاجی گرد و شاخه‌های جانبی حول تنه اصلی است که تا ارتفاع ۱۰ متر رشد می‌کند. به دلیل نازک بودن تنه اصلی درخت و شکننده بودن شاخه‌ها ارتفاع و رشد درخت بیش از ۷ متر خطر شکستگی شاخه‌ها را در پی خواهد داشت. برگ‌های درخت لوکوآت پهن و بیضی شکل، کشیده، رگه‌دار، حاشیه دندانه‌ای و پرز‌دار است. پرز‌ها سطح برگ و میوه‌ها را پوشانده است. گل‌های درخت ازگیل ژاپنی معمولاً از اواخر پاییز تا اواسط زمستان روی درخت ظاهر می‌شوند. بوی گل‌های این درخت مانند بوی روغن بادام تلخ است که زنبور‌های عسل را به خود جذب می‌کند. میوه‌های تشکیل شده از اسفند ماه تا اواسط بهار سبز رنگ و ترش‌مزه هستند. بسته به نوع اقلیم میوه‌های لوکوآت از فروردین تا خرداد به رنگ نارنجی یا زرد تبدیل می‌شوند و قابل مصرف هستند. درون تمام میوه‌های درخت ازگیل ژاپنی ۱ تا ۵ هسته قهوه‌ای رنگ وجود دارد که تنها راه تکثیر این درخت هستند. در ایران چندین نمونه لوکوآت پرورش داده می‌شود. برخی از گونه‌ها میوه‌هایی گرد و جدا از هم دارند و گونه‌ای دیگر به صورت خوشه‌ای میوه می‌دهد. لوکوآت گلابی شکل خوشه‌ای بسیار خوش طعم، کم هسته و زود‌رس است. طعم میوه لوکوآت بی‌نظیر است. ترکیب طعم هلو، زردآلو، پرتغال و انبه در میوه ازگیل ژاپنی احساس می‌شود.