اصیل
نویسه گردانی:
ʼṢYL
همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: ریشه دار، نیک نژاد (دری) راسن rāsen (کردی: rasen) ژیال žeyāl (خراسانی: seyāl)***فانکو آدینات 09163657861
واژه های همانند
۳۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
اصیل الطرفین . [ اَ لُطْ طَ رَ ف َ ] (ع ص مرکب ) ۞ آنکه از دو سوی ، پدر و مادر نجیب و اصیل باشد. کریم الطرفین . نجیب الطرفین . و رجوع به اصیل...
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
اثیل . [ اَ ] (ع ص ) محکم . (مهذب الاسماء). محکم بُن . (منتهی الارب ). استوار. || قدیم . کهن : مجدٌ اثیل . || اصیل . آنکه و آنچه اصل بزرگ دا...
اثیل . [ اَ ی َ ] (ع ص ) بعیر اثیل ؛ شتر بزرگ نَره . ج ، ثیل .
اثیل . [ اُ ث َ ] (ع اِ مصغر) تصغیر اَثل .
اثیل . [ اَ ] (اِخ ) محلی است در بلاد هذیل در تهامه . (معجم البلدان ).
اثیل . [ اُ ث َ ] (اِخ ) موضعی است قرب مدینه و در آنجا چشمه ای است آل جعفربن ابیطالب را، و آن میان بدر و صفراء واقع است و ذواثیل نیز گفته ...
اثیل . [ اُ ث َی ْ ی ِ ] (اِخ ) موضعی است از وادی شراج ریمه و اکثر آن از بنی ضمرة است . (معجم البلدان ).
اسیل . [ اَ ] (ع ص ) نرم و هموار و برابر. (منتهی الارب ) || رخساره ٔ دراز و کشیده . (منتهی الارب ) نرم و کشیده (چهره ). (اقرب الموارد) : غزل ز ...
عثیل . [ ع ِث ْ ی َ ] (ع اِ) کفتار نر. || (ص ) آنکه روغن نمالد و آرایش نکند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ).