چوب گر
نویسه گردانی:
CWB GR
چوب گر. [چو گ َ ] (اسم، ص مرکب) پیشه وری که با چوب در و پنجره و اسباب و لوازم چوبی سازد. درودگر. دُرگر. اسکاف. درگر. [ دَ گ َ ] (ص مرکب ) درودگر. نجار. (انجمن آرا) (آنندراج ) : بفرمود تا دَرگران آورند سزاوار چوبی گران آورند. فردوسی.
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.