عیسی مسیح
نویسه گردانی:
ʽYSY MSYḤ
عیسی مسیح: در زبان آرامی به مسیح مِشیاخ و در عبری ماشیاخ خوانده می شده و به معنی مالیدن بوده است. به این معنی که در آیین یهود، بر سر کسی که می خواست روحانی شود و یا توسط یک پیامبر بر سر کسی که ( به باور ادیان ) از سوی خداوند به پیامبری برگزیده می شد، روغن ریخته می شد که بیش تر هم روغن زیتون بوده؛ به دلیل فراوانی آن در سرزمین سوریه، اسرائیل و فلسطین کنونی؛ مسیح به معنی کسی بود که ( که به باور انجیل ) خدا او را برای انجام دادن کارهای مهمی برگزیده است. روغن مسح روی موی سرش ریخته می شد و ریش هم به آن آغشته می شد و نماد شادی، رستگاری، سخنان شیرین و مهرانگیز و نیرویی بود که خدا به آن فرد داده است؛ در واقع چون در سرزمین های خاوری، از دیرباز روغن برای روشن کردن چراغ به کار می رفته و سوخت اصلی آن بوده، بر سر کاهن یا پیامبر نیز روغن ریخته می شد تا نشان داده شود که او نیز مانند چراغ می سوزد تا به مردم روشنایی ایمان بدهد؛ ولی چون عیسی ( به باور مسلمانان و مسیحیان ) توسط خدا برگزیده شد تا از سویی بنی اسرائیل را از بدبختی هایی که داشت رهایی دهد و از سوی دیگر پیامبر همه ی انسان ها ( چون بدون پدر زاده شد تا به قوم خاصی نسبت داده نشود ) در همه ی زمان ها ( چون به باور مسیحیان و مسلمانان توسط خداوند به آسمان ها برده شد و کشته نشد ) باشد، از این رو، مسیح یعنی کسی که خدا روغن بر سرش ریخته، نامیده شد. در پارتی و مانوی و پهلوی به مسیح، مشیها mashihā و به عیسی ییشع yeyshoa گفته می شد و واژه ی آریامان در مانوی لقب عیسی مسیح بوده است؛ همچنین واژه ی ایسپیختان ispixtān ( درخششش، درخشندگی، شکوه، عظمت، جلال ) در مانوی برای مسیح به کار می رفته است؛ و عبارت: ییشع اریمان yeyshoa aryamān ( مسیح دوست ماست ) در نوشته های مانوی آمده است. در زبان سغدی به عیسی مسیح، ییشو مشیها yishu - mashihā گفته می شد و عبارت: ویتاپ آمنده vitāp - āmande ( تابش، تجلی ) برای ظهور مسیح به کار رفته است.***فانکو آدینات 09163657861
واژه های همانند
هیچ واژه ای همانند واژه مورد نظر شما پیدا نشد.