وامق و عذرا
نویسه گردانی:
WʼMQ W ʽḎRʼ
«وامق و عذرا» عنوان فارسی داستانی یونانی الاصل است که احتمالا در دوره انوشیروان به زبان پهلوی درآمده است. ظاهرا اصل داستان در قرن سوم ه. ق موجود بوده است. در ادبیات فارسی، این قصه از مشهورترین قصههای عاشقانه است. محل وقوع داستان، جزیره ساموس در دریای اژه است و قهرمانان آن عبارتاند از: «عذرا» دختر ظقراط، فرمانروای ساموس و «وامق» که جوانی از خویشاوندان اوست. از این داستان روایتهای مختلفی بر جای مانده که این روایت با عنوان «روایت ظهیر» (سده چهارده) شناخته میشود. این روایت در سال 1378قمری به نثر و نظم و به سرمایه کتابفروشی اسلامیه و کتابفروشی دانش به چاپ رسیده است. به نظر میرسد این کتاب نخستین کتابی است که تاکنون با این عنوان و موضوع، با حروف سربی چاپ شده باشد. مؤلف کتاب که در ضمن حکایتها، چندبار خود را به نام ظهیر خوانده است، در این کتاب 514 صفحه ای افسانه های پریشانی را در همبافته است.
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۰ ثانیه
وامق و عذرا از عشاق مشهور ادب پارسی هستند. داستان عشق این دو، سرچشمهٔ یونانی[۱] دارد.داستان وامق و عذرا پیشینه ادبی عنصری ملک الشعرای دربار غزنوی، قدی...