جولیوس اوتینگ

جولیوس اوتینگ (۱۱ ژوئیه ۱۸۳۹ - ۲ ژانویه ۱۹۱۳) خاورشناس آلمانی. مدیر کتابخانه ملی و دانشگاهی استراسبورگ، اولین تحصیلات خود را در دبیرستان ابرهارد-لودویگ در اشتوتگارت و در مدرسه علمیه محلی به پایان رساند. سپس از سال ۱۸۵۷ تا ۱۸۶۱ در توبینگن به تحصیل الهیات و زبان‌های شرقی پرداخت. از سال ۱۸۶۷، سفرهای متعددی به خاورمیانه و خاور نزدیک، به ویژه سوریه و عربستان انجام داد. او روی قرآن کار کرد و فهرست‌های کتابشناسی متعددی منتشر کرد. او همچنین در سال ۱۹۰۳ یک اثر گردشگری در مورد استراسبورگ منتشر کرد.[1] وانمود کرد که به اسلام گرویده است و درست مانند همکارش کریستین اسنوک هورگرونیه، نام عربی عبدالوهاب را برای خود برگزید.[2] از سال 1876 تا 1912 او رئیس باشگاه ووژ (به فرانسوی Club Vosgien) بود و در مورد آن تاریخچه‌ای نوشت.[3] این انجمن با اختصاص برج مشرف به کلیمونت به نام او، به او ادای احترام کرد. کتیبه‌شناسی کنعانی و آرامی اوتینگ سهم قابل توجهی در مطالعه کتیبه‌های کنعانی و آرامی، به ویژه کتیبه‌های فنیقی و کارتاژی، داشت و بین سال‌های ۱۸۷۵ تا ۱۹۲۰ به پراستنادترین نام در ادبیات کتیبه‌شناسی سامی تبدیل شد.[4] «جداول خط» او در بین محققان سامی بسیار مشهور شد و نسخه او از کتیبه سیلوئم که در ابتدای کتاب دستور زبان عبری گسنیوس-کائوتش چاپ شده است،[5] برای نسل‌های مختلف محققان این حوزه آشنا شده است.[4] اوتینگ علاوه بر تحقیقات خود، با سایر محققان همکاری می‌کرد و اغلب مقالاتی در مورد کتیبه‌های ارائه شده توسط آنها یا کشف شده در مجموعه‌های عمومی، از جمله کتابخانه ملی دانشگاهی (استراسبورگ) منتشر می‌کرد. از جمله مشارکت‌های قابل توجه او می‌توان به انتشار «دریم اوستراکو» و پاپیروس آرامی استراسبورگ (TADAE A4.5 و D7.17)، از جمله اولین پاپیروس‌ها و اوستراکاهای الفانتین شناخته شده، کتیبه‌های نئوپونیک ویلمن، کتیبه‌های پونیک هادرومتوم، سنگ‌های تیما، کتیبه‌های دوزبانه تاماسوس، کتیبه‌های معبد ایدالیون و 38 کتیبه تدفینی به خط نبطی از هگرا (مدائن صالح) اشاره کرد. انتشارات یوتینگ به طور گسترده در Corpus Inscriptionum Semiticarum (CIS)، به ویژه در رابطه با کتیبه‌های شماره 180-3251، مورد ارجاع قرار گرفته است و «مجموعه کتیبه‌های کارتاژی» و «پونیشه استاین» (سنگ‌های پونیک) او به عنوان منابع ضروری در این زمینه در نظر گرفته می‌شوند.[6] مارک لیدزبارسکی اثر مهم خود، «کتابچه راهنما» را به یوتینگ و تئودور نولدکه تقدیم کرد. انتشارات اپی گرافی 1864، 'Nachrichten über die mandäischen oder zabischen Manuscrr. der Kaiserl. Bibliothek zu Paris und der Bibliothek des British Museum zu London', ZDMG 37: 120-36. 1867 Qolastā oder Gesänge und Lehren von der Taufe und dem Ausgang der Seele als mandäischer Text mit allen Sorten, nach Pariser und Londoner Manuscripten, mit Unterstützung der deutschen morgenländ. Gesellschaft در لایپزیگ، autographirt und hrsg. فون جی. اوتینگ (اشتوتگارت: F. Schepperlen). (فایل مشترک) 1871 Punische Steine ​​(Mémoires de l'Académie Impériale de St Petersbourg 7/17/3؛ سنت پترزبورگ: Académie Impériale des Sciences). 1875 Sechs phönikische Inschriften aus Idalion (استراسبورگ: Trübner). 1876 ​​Inscriptional Communications, Journal of the German Oriental Society 29: 235-40. کاتالوگ 1877 دانشگاه امپراتوری و کتابخانه دولتی در استراسبورگ. ادبیات عرب (استراسبورگ: Trübner). 1883 مجموعه کتیبه های کارتاژنی، جلد. من (استراسبورگ: Trübner). 1883 'Epigraphical', ZDMG 37: 541-43. ۱۸۸۵ کتیبه‌های نبطی از عربستان (برلین: گئورگ رایمر). ۱۸۸۵ «مجموعه کتیبه‌ها»، مجموعه مقالات آکادمی علوم پروس: ۶۶۹-۸۸. ۱۸۸۶ «در سفرش به عربستان داخلی. ۱۸۸۳/۸۴ (۸ مه ۱۸۸۶)»، مجموعه مقالات انجمن جغرافیایی برلین ۱۳: ۲۶۲-۸۴. ۱۸۸۷ کتیبه‌های متفرقه»، مجموعه مقالات آکادمی علوم پروس: ۴۰۷-۲۲. ۱۸۹۱ کتیبه‌های سینائی (برلین: گئورگ رایمر) ۱۸۹۶ خاطرات سفر به عربستان داخلی، جلد اول (لیدن: ای. جی. بریل)؛ تجدید چاپ نسخه 1896 و 1914 لیدن، ویرایش شده توسط Enno Littmann، Leiden، 1914 [تجدید چاپ ها در میان دیگران Hildesheim، 2004، ISBN 3-487-12616-8. 1903 اطلاعیه در مورد پاپیروس égypto-araméen de la Bibliothèque Impériale de Strasbourg (Extrait des Mémoires présentés à l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres؛ پاریس: Imprimerie Nationale). 1904 دیوان ماندالایی پس از یک عکس، توسط دکتر B. Pfoertner (استراسبورگ: Trübner). 1904 «Séance du 19 août 1904»، CRAIBL: 457–59. 1906 ‘Der Kamels-Sattel bei den Bedouinen’, in C. Bezold (ed.), Orientalische Studien Theodor Nöldeke zum siebzigsten Geburtstag (2. März 1906) engagiert (2 vols.; Giessen: Alfred Töpeln), 9.893man, Alfred Töpeln. 1909 «Notulac Epigraphicae»، در Florilegium ou Recueil de Travaux d'Érudition dédies à Monsieur le Marquis Melchior (پاریس: Imprimerie Nationale): 230–39. 1914 Diary of a travel in Inner Arabia, II (ویرایش E. Littmann؛ Leiden: E.J. Brill). entesharat opei gerafi 1864, 'Nachrichten über die mandäischen oder zabischen Manuscrr. der Kaiserl. Bibliothek zu Paris und der Bibliothek des British Museum zu London', ZDMG 37: 120-36. 1867 Qolastā oder Gesänge und Lehren von der Taufe und dem Ausgang der Seele als mandäischer Text mit allen Sorten, nach Pariser und Londoner Manuscripten, mit Unterstützung der deutschen morgenländ. Gesellschaft dar laypezig, autographirt und hrsg. fon ji. oting (eshtotegart: F. Schepperlen). (fil moshtark) 1871 Punische Steine ​​(Mémoires de l'Académie Impériale de St Petersbourg 7/17/3; sent potersburg: Académie Impériale des Sciences). 1875 Sechs phönikische Inschriften aus Idalion (esterasburg: Trübner). 1876 ​​Inscriptional Communications, Journal of the German Oriental Society 29: 235-40. katalog 1877 daneshgah emperatori ve ketabakhaneh dolti dar esterasburg. adbiat arab (esterasburg: Trübner). 1883 majmue katibeh cpehei kartazheni, jold. man (esterasburg: Trübner). 1883 'Epigraphical', ZDMG 37: 541-43. 1̱8̱8̱5̱ katibacpantacpehei nabti az arbastan (berlin: georg rayamar). 1̱8̱8̱5̱ «majmue katibateya», majmue moghalat akadmi alum pros: 6̱6̱9̱-8̱8̱. 1̱8̱8̱6̱ «dar safarsh bah arbastan dakhli. 1̱8̱8̱3̱/8̱4̱ (8̱ mah 1̱8̱8̱6̱)», majmue moghalat enjaman jogharafiyayi berlin 1̱3̱: 2̱6̱2̱-8̱4̱. 1̱8̱8̱7̱ katibacpantacpehei motefargheh», majmue moghalat akadmi alum pros: 4̱0̱7̱-2̱2̱. 1̱8̱9̱1̱ katibacpantacpehei sinaei (berlin: georg rayamar) 1̱8̱9̱6̱ khaterat safar bah arbastan dakhli, jold ol (lidan: i. ji. baril); tajdid chap naskheh 1896 ve 1914 lidan, virayesh shodeh toset Enno Littmann, Leiden, 1914 [tajdid chap cpeha dar mian digaran Hildesheim, 2004, ISBN 3-487-12616-8. 1903 etlaeieh dar moord papiros égypto-araméen de la Bibliothèque Impériale de Strasbourg (Extrait des Mémoires présentés à l'Académie des Inscriptions et Belles-Lettres; paris: Imprimerie Nationale). 1904 divan mandalayi pes az yek aks, toset dokter B. Pfoertner (esterasburg: Trübner). 1904 «Séance du 19 août 1904», CRAIBL: 457–59. 1906 ‘Der Kamels-Sattel bei den Bedouinen’, in C. Bezold (ed.), Orientalische Studien Theodor Nöldeke zum siebzigsten Geburtstag (2. März 1906) engagiert (2 vols.; Giessen: Alfred Töpeln), 9.893man, Alfred Töpeln. 1909 «Notulac Epigraphicae», dar Florilegium ou Recueil de Travaux d'Érudition dédies à Monsieur le Marquis Melchior (paris: Imprimerie Nationale): 230–39. 1914 Diary of a travel in Inner Arabia, II (virayesh E. Littmann; Leiden: E.J. Brill). دفترچه‌های یادداشت دفترچه‌های یادداشت سفرهای خاورمیانه‌ای یوتینگ در کتابخانه دانشگاه توبینگن نگهداری می‌شوند: تاریخ، مکان، دفترچه یادداشت‌ها (Md 676) 1869 تونس و کارتاژ 1 1870 ترکیه 2 1883-84 سوریه و عربستان 18-23 1889 مصر، سینا، فلسطین، لبنان 4-6 1889-90 سوریه و جنوب ترکیه 7-10 1898 ماوراء اردن (پترا) 11-13 1903 فلسطین، ماوراء اردن، مصر 14-15 1905 الجزایر، تونس 16-17 دیگر توصیف شهر استراسبورگ و مونستر، استراسبورگ، 1881.[7] یادداشت‌ها نسخه ۱۹۰۳ در سال ۱۹۹۴ در فرانسه با عنوان راهنمای مصور شهر استراسبورگ و کلیسای جامع، نسخه‌های باستین، استراسبورگ، ۱۰۸ صفحه تجدید چاپ شد. به کریستین اسنوک هورگرونیه، «از عربستان»، در آلگماینه سایتونگ، ۱۶ نوامبر ۱۸۸۵، https://digipress.digitale-sammlungen.de/view/bsb00085480_00281_u001/1 مراجعه کنید. باشگاه ووژ و تاریخچه آن، اشمیت، استراسبورگ، ۱۸۸۱، ۱۸ صفحه (گزیده ای از مکاتبات باشگاه ووژ) هیلی ۲۰۲۳، صفحات ۳۱۶، ۳۲۷: «کار اصلی اوتینگ کتیبه‌نگاری بود. در واقع نام او ابتدا توسط نسل‌های بعدی سامی‌ها از طریق آثارش شناخته شد.» جداول خط، که در اواخر قرن نوزدهم در نشریات مختلفی منتشر شدند و هنوز هم بازتولید می‌شوند... در یکی از آثاری که بیشترین تجدید چاپ را در حوزه سامی‌شناسی دارد، نقاشی یوتینگ از کتیبه تونل سیلوئم در نسخه‌ها و ترجمه‌های مختلف دستور زبان عبری گسنیوس-کائوتش (به عنوان مثال GKC) آشناتر خواهد بود. یوتینگ نامی است که بیشترین استناد را در ادبیات کتیبه‌شناسی سامی بین حدود ۱۸۷۵ و ۱۹۲۰ دارد: سهم او در کشورهای مستقل مشترک‌المنافع بسیار زیاد بود. نشان از اهمیت او این واقعیت است که کتابچه راهنمای کتیبه‌شناسی اصلی مارک لیدزبارسکی (لیدزبارسکی ۱۸۹۸) به طور مشترک به نولدکه و یوتینگ تقدیم شده است. لیدزبارسکی، که از بسیاری جهات مهمترین سامی‌شناس و کتیبه‌شناس نسل بعدی پس از نولدکه و یوتینگ بود، به وضوح بالاترین نظر ممکن را در مورد سهم یوتینگ در کتیبه‌شناسی سامی داشت (لیدزبارسکی ۱۸۹۸: 109). دستور زبان عبری گسنیوس هیلی 2023، صفحات 317: "در زمینه انتشار کتیبه‌ها، یوتینگ مقالات مکرری در مورد اقلام متفرقه‌ای که توسط سایر محققان و در مجموعه‌های عمومی، از جمله کتابخانه استراسبورگ، برای انتشار به او داده شده بود، نوشت. کتاب او با عنوان "اطلاعیه درباره یک پاپیروس مصر-آرامین" (Euting 1903؛ همچنین به فهرست کتیبه‌های سمتیک [RES] 8361 مراجعه کنید) یکی از قدیمی‌ترین پاپیروس‌های آرامی شناخته شده از مصر را منتشر می‌کند که قدمت آن به قبل از مجموعه‌های اصلی منتشر شده توسط زاخائو برمی‌گردد. این پاپیروس احتمالاً از الفانتین است و به نظر می‌رسد مربوط به ۴۱۱-۴۱۰ پیش از میلاد باشد (اکنون به Porten and Yardeni 1986: 62-65، شماره A4.5 مراجعه کنید). سایر متون پراکنده آرامی مصری و همچنین کتیبه‌های پالمیری در مجموعه‌های موزه در سال‌های ۱۸۸۵ و ۱۸۸۷ در گزارش‌های جلسات آکادمی علوم پروس منتشر شده بودند (Euting 1885b, 1887). در کتاب «شش کتیبه فنیقی از Idalion»، یوتینگ کتیبه‌های فنیقی از قبرس را که در اکتبر ۱۸۷۴ در موزه بریتانیا کپی کرده بود، مطالعه کرد (Euting 1875؛ رجوع کنید به Corpus Inscriptionum Semiticarum [CIS], I, 89-94). او همچنین کتیبه‌های پونیک جمع‌آوری‌شده توسط پروفسور ویلمانز در شمال آفریقا در سال‌های ۱۸۷۳-۷۴ (یوتینگ ۱۸۷۶) و مجموعه‌ای متنوع از اقلام فنیقی و آرامی از مادرید، کالیاری و موزه بریتانیا را منتشر کرد (یوتینگ ۱۸۸۳ب؛ رجوع کنید به CIS I، شماره ۱۳۹، II، شماره‌های ۴۹، ۵۳، ۶۴، ۸۴، ۱۰۲: یوتینگ در رابطه با II، شماره‌های ۴۹، ۵۳، ۱۰۲ مورد تقدیر قرار گرفته است). در سال ۱۹۰۴ بحث او در مورد کتیبه کنیسه عبری قرن چهاردهم میلادی از تادیف در شرق حلب نزدیک منبج/هیراپولیس (یوتینگ ۱۹۰۴ب) منتشر شد: این کتیبه در سال ۱۸۹۹ توسط ماکس فرایهر فون اوپنهایم کشف شده بود که به یوتینگ اجازه کاوش داده بود (رجوع کنید به یوتینگ و موریتز ۱۹۱۳). سهم اوتینگ در مطالعات فنیقی و کارتاژی را می‌توان از فراوانی نام بردن از او به عنوان منبع در مجموعه اول CIS، به ویژه در مورد شماره‌های ۱۸۰-۳۲۵۱، سنجید. تا ۳۶۷ مورد از کارتاژ از مجموعه کتیبه‌های کارتاژی او گرفته شده است (Euting 1883a؛ به تطابق اعداد در پایان CIS I ii، ۵۵۸-۶۴ مراجعه کنید). همانطور که از پیشگفتار مورخ ۷ مه ۱۸۸۳ مشخص است، این مجموعه به چاپخانه‌ها سپرده شد زیرا اوتینگ در شرف عزیمت به عربستان بود. قصد این بود که بعداً جلد دیگری، شامل ترجمه‌ها و غیره، منتشر شود، اما هرگز منتشر نشد. سایر کتیبه‌های CIS از Punische Steine ​​او آمده است (Euting 1871؛ به CIS I، شماره‌های ۱۶۶-۶۸ و غیره مراجعه کنید). کاتالوگ SUDOC کتابشناسی هیلی، جان (2023). "'ایمنی چشم': سهم کاوشگر جولیوس یوتینگ در کتیبه‌نگاری سامی (1839-1913)". قانون و دین بین پترا و ادسا. لندن: روتلج. doi:10.4324/9781003420675-10. شابک 978-1-003-42067-5. هلن لوزاخمور و فرانسوا بریکل-شاتونه، "شارل هوبر و جولیوس یوتینگ در عربستان طبق اسناد فرانسوی، که برخی از آنها هنوز منتشر نشده‌اند"، آنابازس، شماره 12، 2010، صفحات 195-200. سی. جی. لیال، "جولیوس یوتینگ"، در مجله انجمن سلطنتی آسیایی بریتانیا و ایرلند (کمبریج)، آوریل ۱۹۱۳، صفحات ۵۰۵–۵۱۰ (آگهی ترحیم). پایگاه‌های داده کنترل مرجع ویرایش این در ویکی‌داده بین‌المللی ISNIVIAAFGNDFASTWorldCat ملی ایالات متحده فرانسه داده‌های BnF ایتالیا جمهوری چک هلند نروژ لهستان واتیکان اسرائیل دانشگاهیان CiNii افراد زندگینامه آلمانی DDB سایر IdRefYale LUX رده‌ها: مرگ و میر ۱۹۱۳ تولد ۱۸۳۹ افراد اهل اشتوتگارت فارغ التحصیلان دانشگاه توبینگن اعضای دانشگاهی دانشگاه کپنهاگ عرب شناسان آلمانی خاورشناسان آلمانی کاشفان آسیا کاشفان عربستان اعضای دانشگاهی دانشگاه استراسبورگ اعضای آکادمی علوم پروس اعضای آکادمی کتیبه‌ها و ادبیات محققان مندایی مترجمان مندایی سامی شناسان افراد تحصیل کرده در دبیرستان ابرهارد-لودویگ این صفحه آخرین بار در تاریخ ویرایش شده است ۲۵ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۲ (به وقت جهانی).